گروه های روستایی

محیط زیست یکی از ابعاد حساس و آسیب پذیر به ویژه در روستاها می باشد و با توجه به پیوند روستا با طبیعت ضرورت حفاظت از محیط زیست مشهود می باشد. این حفاظت نیازمند مشارکت تمامی گروه های جامعه می باشد. زیرا افراد و گروه ها به شیوه های متفاوت با محیط زیست تعامل برقرار می کنند. در این تحقیق مشکلات زیست محیطی موجود در روستاها شامل منابع آب، منابع خاک، پوشش گیاهی، پسماند - فاضلاب و مشکلات کالبدی – فیزیکی بوده و گروه های روستایی نیز شامل شش گروه بوده اند: کشاورزان، زنان روستایی، مردان روستایی، مدیران محلی (دهیارها و اعضای شورای اسلامی)، سالمندان و کودکان. با تعیین مشکلات زیست محیطی و سپس تفکیک روستائیان به گروه های متفاوت نگرش هر کدام از این گروه ها نسبت به اهمیت حفاظت از محیط زیست از طریق توجه و اقدامات آن ها در برخورد با این مشکلات بررسی گردیده است. این مقاله به شیوه توصیفی- تحلیلی و از نوع کاربردی می باشد. به منظور دستیابی به اهداف تحقیق، براساس جدول مورگان و کرجسی 300 پرسشنامه پس از تعیین روایی به صورت تصادفی در دهستان ترکمان از بخش مرکزی شهرستان ارومیه تکمیل شده است. سوالات پرسشنامه در دو بخش نگرش و آگاهی زیستی و عملکرد زیستی و در قالب طیف لیکرت بوده و نتایج از طریق تحلیل واریانس یک طرفه تحلیل شده اند. نتایج حاکی از تفاوت بین گروه های مورد بررسی در آگاهی و عمل زیستی بوده و با توجه به نتایج تحلیل می توان دریافت که کشاورزان گروهی بودند که نسبت به مسائل زیستی و اقدام در راستای این مشکلات نسبت به سایر گروه ها در سطحی بالاتر بوده و کودکان در مقایسه با سایر گروه ها، میانگین پایین تری در دو بخش مورد بررسی داشته اند. در مجموع تمامی گروه های مورد بررسی در رابطه با هدف تحقیق در سطحی متوسط قرار دارند.