کاتا ساریت ساگارا

متن حاضر، بررسی بیتال پچیسی سنسکریت و شناسایی دو مورد از نسخه های گمنام فارسی آن است. این پژوهش، با بررسی فهرست نسخ و مقدمه ترجمه های اردو و انگیسی اثر و بهره گیری از منابع کتابخانه ای، علاوه بر بررسی پیشینه باستانی، به شناخت دو نسخه فارسی از آن دست یافته است. پیشینه بیتال پچیسی سنسکریت به هند باستان و حتّی زبان پهلوی می رسد. این کتاب، بخش نهم از کتاب دوازدهم اثر باستانی هندو، کاتا ساریت ساگارا است که در قرن یازدهم میلادی به وسیله سومادوا، به درخواست سوریاباتی،ملکه کشمیر، برای سرگرمی نوه اش گردآوری شده. کاتا ساریت ساگارا، خلاصه شده وریهات کاتا، سروده گونادیه و به زبان پائیساچی است که منشأ آن به زبان پهلوی می رسد. معرفی این اثر باستانی و ترجمه های فارسی آن، به عنوان نمایندگان ترجمه های فارسی آثار سنسکریت و نمونه های سبک نثر داستانی قرن دوازدهم و سیزدهم هجری دارای اهمّیت است.