بررسی «بیتال پچیسی» سنسکریت و دو نسخه فارسی آن «تحفه المجالس» و «بیتال عجم» (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
متن حاضر، بررسی بیتال پچیسی سنسکریت و شناسایی دو مورد از نسخه های گمنام فارسی آن است. این پژوهش، با بررسی فهرست نسخ و مقدمه ترجمه های اردو و انگیسی اثر و بهره گیری از منابع کتابخانه ای، علاوه بر بررسی پیشینه باستانی، به شناخت دو نسخه فارسی از آن دست یافته است. پیشینه بیتال پچیسی سنسکریت به هند باستان و حتّی زبان پهلوی می رسد. این کتاب، بخش نهم از کتاب دوازدهم اثر باستانی هندو، کاتا ساریت ساگارا است که در قرن یازدهم میلادی به وسیله سومادوا، به درخواست سوریاباتی،ملکه کشمیر، برای سرگرمی نوه اش گردآوری شده. کاتا ساریت ساگارا، خلاصه شده وریهات کاتا، سروده گونادیه و به زبان پائیساچی است که منشأ آن به زبان پهلوی می رسد. معرفی این اثر باستانی و ترجمه های فارسی آن، به عنوان نمایندگان ترجمه های فارسی آثار سنسکریت و نمونه های سبک نثر داستانی قرن دوازدهم و سیزدهم هجری دارای اهمّیت است.Review of Bital Pachisi Sanskrit and its two Persian versions, Tohfatol- Majales and Bital Ajam
The present text is the introduction of Bital Bachisi Sanskrit and the identification of two anonymous Persian translations of this work. This study, by examining the list of manuscripts and the introduction of Urdu and English translations of the work and using library sources, in addition to examining the ancient background of this Sanskrit work and the name of the original author, has gained knowledge of two Persian manuscripts. The history of Bital Bachisi Sanskrit goes back to ancient India and even the Pahlavi language. This book is the ninth part of the twelfth book of the Hindu antiquity, Kata Sarit Sagara, compiled in the 11th century by Somadua at the request of Suryabati, Queen of Kashmir, to entertain her granddaughter. Kata Sarit Sagara, a summary of Varihat Kata, a sixth-century AD poem by Gonadieh. Gonadieh used the language of Paisachi, which originates in the Pahlavi language, to compose this poem. Bital stories were first translated into Persian by Mullah Ahmad in the years (823/875 - 1420/1470). Tohfatol-Majales and Bital Ajam are two Persian translations of this work, the first of which was translated by Raj karn in 1103 AH and the second by Madhu Kishan before 1245 AH. The introduction of this ancient work and its Persian translations as representatives of Persian translations of Sanskrit works and examples of fiction prose style of the twelfth and thirteenth centuries AH is important.
تبلیغات
