مراکز رشد و فناوری

امروزه با تغییر فضای رقابت، کشورهایی موفق هستند که دانش بیشتری دارند و مدیریت دانش و فعالیت های منابع انسانی دانش محور در سازمان ها به ویژه در شرکت های دانش بنیان که خود پایگاه هم افزایی علم، فن و ثروت هستند، اهمیت ویژه ای یافته است. پژوهش کاربردی حاضر با هدف بررسی میزان تأثیر فعالیت های مدیریت دانش و مدیریت منابع انسانی بر نوآوری با استفاده از روش تحقیق توصیفی پیمایشی به اجرا درآمده است. جامعه آماری، کارکنان شرکت های مستقر در مراکز رشد و فناوری بوده و با استفاده از فرمول کوکران 120 نفر از نمونه های آماری به پرسشنامه ها پاسخ دادند. پایایی پرسشنامه با پایایی ترکیبی بیش از 0/6 و ضریب آلفای کرونباخ برابر با 0/892 مورد تأیید قرار گرفت. روایی آن نیز با روایی محتوا و روایی همگرا با معیار میانگین واریانس مربوط به سازه ها که بیش از 0/4 بود، مورد تأیید قرار گرفت. درنهایت مدل مفهومی پژوهش با استفاده از مدل معادلات ساختاری در نرم افزار PLS برازش شد و نتایج نشان داد عوامل متعدد در زیرمجموعه مدیریت دانش اعم از اقدامات سرپرستی، جبران خدمت دانش محور، مکانیسم یادگیری و اقدامات فناوری اطلاعات بر نوآوری تأثیر دارد. ضمن این که معنی دار بودن تأثیر عواملی از قبیل حفاظت دانش، مدیریت استراتژیک دانش و شایستگی، استخدام دانش محور، آموزش و توسعه دانش محور، ارزیابی عملکرد دانش محور و سازماندهی کار بر نوآوری مورد تأیید قرار نگرفت.