روابط بین فردی مسموم

پژوهش حاضر در پی شناسایی میزان پیش بینی پذیری تسهیم دانش بر اساس ابعاد جو مسموم سازمانی در بین کارکنان مؤسسات آموزشی شهرستان سراب با استفاده از طرح همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه ۱۶۴۸ نفر بود و حجم نمونه متناظر با آن ۳۱۳ نفر تعیین شد. روش نمونه گیری این پژوهش طبقه ای بود. بعد از حذف داده های پرت با استفاده از شاخص ماهالانوبیس تعداد نمونه به ۲86 نفر رسید و تحلیل ها روی این تعداد انجام گرفت. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد جو مسموم سازمانی روستایی و تسهیم دانش دیکسون استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد ساختار فیزیکی مسموم، نظام پاداش و جبران خدمت مسموم، روابط بین فردی مسموم و رهبری زهرآگین با تسهیم دانش رابطه معنادار دارد. یافته های حاصل از تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که نظام پاداش و جبران خدمت مسموم و رهبری زهرآگین می توانند تسهیم دانش را پیش بینی کنند. به علت عدم تأثیر قابل توجه ابعاد ساختار فیزیکی مسموم و روابط بین فردی مسموم بر تسهیم دانش، این ابعاد توسط نرم افزار از مدل حذف گردیدند. یافته های پژوهش نشان داد که تسهیم دانش در مؤسسات آموزشی به وسیله برخی از ابعاد جو مسموم سازمانی قابل پیش بینی است؛ بنابراین اتخاذ و پیاده سازی راهکارهایی مناسب جهت مانع شدن از تجلی ابعاد جو مسموم سازمانی و رفع آن ها ضرورت دارد.