اصول موضوعه محاوره ای

رویکرد تحلیل حذف انشائی، نه حضور گویندگان، شنوندگان و افعال را بلکه حضور کلماتِ «من»، «تو» و افعال جملات انشائی را مسلم فرض می کند. در رویکرد اصول موضوعه محاوره ای نیز می توان به اصول محاوره رسمیت بخشید و نشان داد که قواعدی در دستور زبان وجود دارند که به چنین اصولی وابسته اند. اما از نظر جان سرل، هر دو رویکرد تحلیل حذف انشائی و اصول موضوعه محاوره ای، برداشت اشتباهی را از جایگاه نظریه افعال گفتاری در روایتی کلی از زبان نشان می دهند. ایراد سرل به این دو رویکرد این است که هر دوی آن ها در استفاده از منابع نظریه های فعلی افعال گفتاری ناکام می مانند. هر دو نظریه وقتی با داده های گیج کننده مواجه می شوند، راه حلی را فرض می کنند که نیاز به عرضه مؤلفه های اضافی و غیرضروری دارد. در هریک، فهمی صحیح از نقش افعال گفتاری ما را قادر می سازد تا این داده ها را بدون ارائه این مؤلفه های اضافی و غیرضروری توجیه کنیم.