رضایت تحصیلی دانشجویان

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش واسطه ای سبک های یادگیری در ارتباط بین سواد رسانه ای با رضایت تحصیلی دانشجویان بود. این پژوهش در زمره پژوهش های کاربردی و روش تحقیق توصیفی- همبستگی مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان رشته علوم تربیتی واحد الکترونیکی دانشگاه آزاد اسلامی در سال تحصیلی 1400-1399 بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 204 دانشجو به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش، سه پرسشنامه استاندارد سبک های یادگیری فلدر و سولومون (1985)، سواد رسانه ای (فلسفی، 1393) و رضایت تحصیلی لنت و همکاران (2005) بود که روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها طبق نظر متخصصان و پایایی آنها به ترتیب با ضریب آلفای کرونباخ 76/0، 81/0 و 79/0 مورد تایید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل فرضیه ها در نرم افزار Smart PLS3 و براساس مدل سازی معادلات ساختاری انجام شد. یافته های تحقیق نشان داد که سبک یادگیری با رضایت تحصیلی رابطه مستقیم دارد؛ سواد رسانه ای با رضایت تحصیلی رابطه مستقیم دارد؛ سواد رسانه ای با سبک یادگیری رابطه مستقیم دارد؛ سبک یادگیری در رابطه سواد رسانه ای بر رضایت تحصیلی نفش میانجی گری جزئی دارد؛ به این معنی که 3/45 درصد اثر کل سواد رسانه ای بر رضایت تحصیلی از طریق غیرمستقیم توسط متغیر میانجی سبک یادگیری تبیین می شود.

این مطالعه با هدف شناسایی و الویت بندی عوامل مؤثر بر رضایت تحصیلی دانشجویان در راستای اختصاصی کردن مدل رضایت تحصیلی در رشته معماری انجام شده است که مطالعه ای توصیفی از نوع همبستگی محسوب می شود. جامعه آماری تحقیق، دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته معماری دانشگاه هنر اسلامی تبریز در سال های تحصیلی 1397-1400 بوده است که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و با بهره گیری از روش کوکران،170 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های محقق ساخته، با طیف پنج درجه ای لیکرت، استفاده شده است. ضریب پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفا کرونباخ تأیید گردیده است. برای تنظیم پرسشنامه، عوامل رضایت تحصیلی دانشجویان از ادبیات نظری استخراج شده و داده ها با استفاده از دو نرم افزار Spss vs.20 و lisrel.10 و با روش مدل یابی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شده اند. نتایج، نشان از برازش مناسب و مطلوب مدل ارائه شده، دارد. طبق نتایج تحقیق، عوامل«خدمات آموزشی»، «فرهنگی-اجتماعی»، و «هوش عاطفی» به ترتیب بیشترین تأثیر را در میان عوامل مؤثر بر رضایت تحصیلی دانشجویان معماری دارند. در مقابل، عامل "اقتصادی-کارآفرینی» کمترین تأثیر را داشته است. تبیین مدل اختصاصی رضایت تحصیلی دانشجویان در رشته معماری که مهمترین بداعت پژوهش حاضر به شمار می آید، می تواند گامی در جهت اختصاصی کردن عوامل مؤثر بر رضایت تحصیلی دانشجویان در رشته های تحصیلی مختلف باشد و بخش تحصیلات تکمیلی دانشگاه ها را برای شناخت همه جانبه عوامل تأثیرگذار بر رضایت تحصیلی دانشجویان مختلف ترغیب کند و با بهبود تصمیم گیری ها و سیاست گذاری های آموزشی و غیر آموزشی، افزایش سطح رضایت تحصیلی دانشجویان را ممکن سازد.