موانع حضور بانوان در ورزشگاه

هدف اصلی تحقیق حاضر، شناسایی ذهنیت ها و الگو های ذهنی درخصوص موانع حضور بانوان در ورزشگاه ها به عنوان تماشاگر است که برای دستیابی به آن از روش کیو استفاده شد. برای تشکیل فضای گفتمانی کیو از مصاحبه  (با 6 متخصص و خبره در مسائل فرهنگی و اجتماعی در حوزه جامعه شناسی ورزش، مسائل اجتماعی، جامعه شناسی زنان و جنسیت و شانزده نفر از بانوان علاقه مند حضور در ورزشگاه ها) و بررسی اسناد و مدارک، اطلاعات تکمیلی درخصوص مسائل مرتبط با تحقیق استفاده شده است. پس از تنظیم کارت های کیو، به منظور مرتب کردن آ ن ها، 115 بانوی علاقه مند به حضور در ورزشگاه با نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. از مشارکت کنندگان خواسته شد تا میزان موافقت یا مخالفت خود را با مرتب کردن 51 جمله بازنویسی و دسته بندی کنند و در قالب نمودار کیو روی طیفی یازده درجه ای نمایش دهند. یافته های تحلیل عاملی کیو نشان داد، ذهنیت مشارکت کنندگان درخصوص موانع حضور بانوان در ورزشگاه ها به عنوان  تماشاگر، به پنج گروه دسته بندی می شود؛ به عبارت دیگر، پنج دیدگاه یا الگوی ذهنی درمورد موانع حضور بانوان در ورزشگاه ها وجود دارد. موانعی از قبیل موانع اجتماعی، موانع سیاسی، موانع ساختاری، موانع دینی و فرهنگی، موانع جنسیتی در کشور وجود دارد که مانعی برای حضور زنان در ورزشگاه ها به عنوان  تماشاگر به شمار می روند.