بانک های اجتماعی

هدف: یکی از اقدام های مهم برای نقش آفرینی جدی بانک های اجتماعی در نظام اقتصادی و اجتماعی ایران، توسعه ابزارهای تجهیز منابع این نوع بانک هاست. الگوهایِ تأمین مالیِ مدل کسب وکار بانک های اجتماعی، عبارت اند از: تأمین مالی جمعی، استقراض خُرد و مدل کسب وکار اجتماعی (بدون سود سهام). یکی از چالش های مدل های کسب وکار بانک های اجتماعی، محدودیت در جذب منابع و جریان نقدینگی پایدار است. این پژوهش بر آن است که با شبیه سازی سیستم پویا تأثیر به کارگیری ابزارهای مالی مبتنی بر دارایی، نظیر تسهیلات اجاره و مزارعه در بخش کشاورزی را بر جریان نقدینگی بانک اجتماعی بررسی کند. روش: این پژوهش با رویکرد مقایسه ای و با استفاده از روش شبیه سازی، پایداری جریان نقدینگی و بازدهی بانک اجتماعی با به کارگیری ابزارهای مالی مبتنی بر دارایی را با بانک اجتماعی مبتنی بر تسهیلات بدهی با استقراض خُرد مقایسه کرده است. یافته ها: نتایج حاصل بیان کننده آن است که جریان نقدینگی در بانک اجتماعی با ابزارهای مالی مبتنی بر دارایی، روندی صعودی داشته است، در حالی که جریان نقدینگی بانک اجتماعی با ابزار استقراض خُرد در بازه های زمانی مختلف، رفتار نوسانی از خود نشان می دهد. نتیجه گیری: با توجه به نرخ بازده سپرده گذاران بانک اجتماعی با ابزارهای مبتنی بر دارایی، می توان انتظار داشت که این نوع بانک ها در بلندمدت جذابیت بیشتری برای جذب سپرده گذاران دیگر بانک ها داشته باشند.