شهروندان ساروی

پژوهش حاضر با هدف شناسایی وضعیت تحمل و تاب آوری از نظر شهروندان ساروی وراهکارهای افزایش تاب آوری در شرایط بحرانی انجام شده است. روش فراتحلیل برای این پژوهش استفاده شده است.تحلیل براساس نظرسنجی که سال 98 در مرکز تحقیقات صدا و سیما اجرا شد انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش، شهروندان 18 سال به بالای شهر ساری بودند. نمونه شامل 400نفر از شهروندان 18 سال به بالای شهر ساری انتخاب شدند. برای گرد آوری داده های پژوهش از پرسشنامه استاندارد تاب آوری استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش با استفاده از ضریب تی تست و تحلیل واریانس رگرسیون صورت گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که سن تاثیر معنی داری بر میزان تاب آوری نداشته است.میانگین نگرش به تاب آوری در بین مردان بیشتر بوده است. بین تحصیلات و میزان تاب آوری از نظر پاسخگویان رابطه معنی داری وجود نداشته است. بین هزینه ماهانه زندگی خانوار باتاب آوری رابطه معنی داری وجود نداشته است. میانگین تاب آوری بر حسب شغل یکسان بوده است . میانگین تاب آوری بر حسب وضعیت تاهل یکسان بوده است . میزان مدارا بر میزان تاب آوری از نظر پاسخگویان تاثیر معنی داری داشته است. از نظر پاسخگویان میزان فرهنگ مدارا در جامعه در حد متوسط به پایین می باشد . از نظر پاسخگویان میران وضعیت دعوا ودرگیری در جامعه درحد پایین است.میزان سازگاری در مواجهه با بی پولی در بین پاسخگویان بالا است .میزان دلسردی در مواجهه با شکست در حد بالاست.