وضعیت نوآوری تیمی

مقدمه: مسائل امروز سازمان ها با راه حل های دیروزی حل شدنی نیست و شرایط محیطی به حدی پیچیده و پویا و نامطمئن شده است که سازمان ها دیگر نمی توانند بدون نوآوری، حیات بلندمدت خود را تضمین کنند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر وضعیت نوآوری تیمی بر درک پرستاران از ایمنی بیمار در بیمارستان های دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی خوی می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی است که در آن 235 نفر از پرستاران که مسئولیت مراقبت مستقیم از بیماران را بر عهده دارند با روش نمونه گیری تصادفی ساده از میان جامعه پژوهش انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه نوآوری کیویماکی و الووانیو (1999) و پرسشنامه فرهنگ ایمنی بیمار آژانس تحقیقات و کیفیت خدمات سلامت (2004) استفاده شده است. همچنین، تحلیل های مربوطه بر اساس رویکرد مدل یابی معادلات ساختاری صورت گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که وضعیت نوآوری تیمی به بر باز بودن مجاری ارتباطی، بازخورد و اطلاع رسانی به دیگران در مورد خطاها، تناوب گزارش دهی حوادث ناخواسته، مسائل مربوط به کارکنان و انتظارات و اقدامات مدیر در جهت ارتقا ایمنی تأثیر معناداری دارد. نتیجه گیری: تعدد نقش ها و مسئولیت ها در پرستاران، همچنین اضافه کاری و شب کاری های اجباری به علت کمبود نیرو باعث درگیر شدن پرستاران در چند زمینه کاری شده و چنین شرایطی باعث سطحی نگری، روزمرگی و عدم تمایل برای اجرای نوآوری می شود. از این رو، برای موفقیت جهت نوآوری در محیط کار، پرستاران باید بر روی یک موضوع و یک کار متمرکز باشند.