تئوری زمان بندی بازار

روش های تامین مالی برای تداوم فعالیت و اجرای پروژه های سودآور در فرایند رشد شرکت بسیار موثرند و موجب ادامه ی حیات شرکت ها در بازارهای رقابتی می شوند. تامین مالی به روش های مختلف کوتاه مدت و بلندمدت صورت می گیرد و شرکت ها می توانند منابع مالی خود را از داخل شرکت (برای نمونه از محل سود انباشته) یا خارج از شرکت (از طریق انتشار سهام یا بدهی) تامین کنند. هدف اصلی شرکت ها افزایش ارزش شرکت و بیشینه سازی ثروت سهامداران است و بدین منظور از روش هایی استفاده می کنند که آن ها را در رسیدن به این مهم یاری کند. این مقاله به مروری بر نظریه های موجود در زمینه ی ساختار سرمایه پرداخته است. نظریه های ساختار سرمایه به دو بخش کلی نظریه های سنتی و نوین تقسیم می شوند. به طور کلی کانون توجه همه این نظریه ها به تاثیر نوع منبع تامین مالی بر ارزش شرکت بر می گردد.

در این پژوهش تلاش می شود با استفاده از تئوری زمان بندی بازار و تئوری اصلاح شده سلسله مراتب تأمین مالی، عوامل مؤثر بر انتخاب روش تأمین مالی شناسایی و اولویت بندی شوند. در این پژوهش داده های 183 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران جمع آوری گردید. برای جمع آوری اطلاعات و داده ها از روش کتابخانه ای و به منظور بررسی روابط بین متغیرها و آزمون فرضیه ها از مدل رگرسیون چندگانه در نرم افزار ایویوز نسخه ۱۰ استفاده گردید. فرضیه های اصلی این تحقیق مبتنی بر این موضوع است که به منظور تصمیم گیری مدیریت درباره ساختار سرمایه بهینه شرکت، می توان بر اساس مدل تئوری زمان بندی بازار و تئوری بازنگری شده سلسله مراتب تأمین مالی، عمل نمود. در نتایج این تحقیق، شرکت های مورد نظر جهت تأمین منابع مالی خود، در واقع از تئوری سلسله مراتب تأمین مالی پیروی می نمایند. یافته های تحقیق نشان دهنده رابطه غیرخطی ᴜ شکل وارون بین تغییرات بدهی و کسری مالی و ارتباط خطی مستقیم بین تغییرات سرمایه و کسری مالی می باشد. همچنین آزمون مدل مرتبط با تئوری زمان بندی بازار، نشان دهنده رابطه معناداری بین میانگین موزون تأمین مالی برون سازمانی و  ساختار سرمایه نمی باشد.