سازمان های بشردوستانه

در جهان امروز ، تعداد ، شدت و گستره درگیری های مسلحانه و نیز سوانح و حوادث (اعم از طبیعی و انسان ساخت) هر روز در حال افزایش است. پاسخگویی به این وضعیت ها، اغلب از توان دولت های محل وقوع خارج است ، و به علاوه دیپلماسی کلاسیک دولتی، که محور و مبنای آن منافع دولت هاست، نمی تواند پاسخگویی مؤثر و کارآمد بشردوستانه به این وضعیت ها را تضمین کند. در چنین شرایطی است که دیپلماسی بشردوستانه مجال ظهور می یابد. دیپلماسی بشردوستانه به عنوان ابزاری در اختیار سازمان های بشردوستانه (به خصوص اجزای نهضت بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر) قرار می گیرد تا از آن برای ورود به yle="text-align: justify;"> گفتگو و مذاکره با تصمیم گیران و تأثیرگذاران در صحنه های بحران و بسیج منابع با هدف ارایه خدمات بشردوستانه مؤثرتر به قربانیان سوانح و جنگ ها بهره گیرند. دیپلماسی بشردوستانه با چالش های متعددی به خصوص در زمینه تامین دسترسی به قربانیان مخاصمات، تأثیرات تحریم ها و مداخلات بشردوستانه ، مداخلات بخش خصوصی ، هماهنگی های بین سازمانی و تکنولوژی های جدید اطلاعاتی مواجه است. علیرغم همه چالش ها ، دیپلماسی بشردوستانه به خصوص در مجموعه نهضت بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر اهمیتی روزافزون دارد و کاربرد آن به منظور حداکثر اثربخشی به خدمات بشردوستانه دایماً در حال افزایش است.

اگرچه تا سال 1990یمن تا حدود زیادی عاری از یک دولت واحد بود، امّا انحلال تدریجی تمامیت ارضی این کشور باعث نگرانی جامعة جهانی شده و طی سال های اخیر تبدیل به بدترین بحران بشردوستانه جهان گردیده است. در این بین سازمان های بشر دوستانة زیادی برای کاهش آلام غیرنظامیان یمن کمک های خود را چه به صورت مستقیم و چه به صورت غیرمستقیم به این کشور ارسال نموده اندکه یکی از این سازمان های بشردوستانه،کمیته بین المللی صلیب سرخ بوده است. در این پژوهش که از حیث موضوعی، توصیفی- تحلیلی می باشد، تلاش بر این است تا ضمن پرداختن به بحران یمن و علل توجّه سازمان های بشردوستانه به این کشور، عملکرد این سازمان در مورد کاهش آسیب های انسانی و غیرانسانی ناشی از بحران های داخلی نیز مورد بحث و بررسی قرار گیرد. سوال اصلی پژوهش حاضر این است که کمیته بین المللی صلیب سرخ در مواجهه با بحران یمن چه عملکردی داشته است؟ مقاله اینگونه استدلال می کند که فعالیت های کمیته بین المللی صلیب سرخ باعث گسترش امنیت و کاهش صدمات ناشی از مخاصمات در حوزة غیرنظامیان، زنان وکودکان در بحران یمن شده است. روش گردآوری مطالب در این پژوهش اسنادی – کتابخانه ای است.