قواعد کشف تصحیف

تصحیفْ بدخواندنِ کلمه است به گونه ای که معنای آن تغییر پذیرد. تصحیف ممکن است به دلایل مختلف به متون راه یابد؛ یکی از مهم ترین آن ها می تواند شباهتِ ظاهری حروف الفبا باشد. در مقاله حاضر تلاش شده است تا بر پایه شکل ظاهری حروفِ الفبا، برخی از گونه های تصحیف و بدخوانی، در دسته هایی منظّم تبیین شود. در این دسته بندی ، به حروفی که اختلاف آن ها تنها در نقطه گذاری است (نظیر «ب» و «ت» و «پ» و «ث») پرداخته نشده است و تنها حروفی بررسی شده اند که در نگاه نخست ممکن است شباهتی آشکار به هم نداشته باشند (نظیرِ «ک» و «ل»). این مقاله زمینه ای خواهد بود برای تصحیح برخی از تصحیفاتِ راه یافته به متون، و راهکاری پیشنهاد می کند تا به کمک آن، مصحّحانی که در خوانش برخی کلمات مشکل دارند، بتوانند به صورت صحیح آن ها دست یابند.