سندروم شناختی توجهی

هدف از پژوهش حاضر بررسی حافظه کوتاه مدت، انعطاف پذیری شناختی و سندروم شناختی توجهی در افراد با و بدون تجربه موسیقی بود. این پژوهش در گروه پژوهش های توصیفی بوده و با توجه به اهداف و فرضیات پژوهش در زیرگروه پژوهش های علی مقایسه ای قرار می گیرد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد باتجربه موسیقی و افراد عادی بدون تجربه (افرادی که به فرهنگسرا مراجعه کرده و آموزش هایی غیر از موسیقی را فرامی گرفتند) در شهر فسا می باشد. درنهایت تعداد 30 نفر از هر دو گروه به عنوان نمونه پژوهش و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش نیز شامل مقیاس حافظه وکسلر، مقیاس انعطاف پذیری شناختی دنیس وندروال و مقیاس سندروم شناختی توجهی می باشد. از نتایج به دست آمده چنین برمی آید که در افراد با و بدون تجربه موسیقی ازلحاظ سه متغیر حافظه کوتاه مدت، انعطاف پذیری شناختی و سندروم شناختی توجهی تفاوت معنادار دارد.