عصب تحولی

مقدمه: اکثر والدین به هنگام تشخیص اختلال فرزندان خود، دچار واکنش انکار و سردرگمی شده و طیف گسترده ای از هیجانات از قبیل خشم، غمگینی، گریه و سوگ را نشان می دهند. هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه استرس ادراک شده، آسایش ذهنی و تاب آوری در بین والدین کودکان اتیسم، کم توان ذهنی و فزون کنش انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی، علی_ مقایسه بود. جامعه آماری شامل تمامی مادران دارای فرزند عصب تحولی (اتیسم، کم توان ذهنی و بیش فعال) شهر تهران بود. که از این میان تعداد 210 مادر به شیوه نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن، تاب آوری کونور و دیویدسون و آسایش روانشناختی ریف بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 24 انجام شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین استرس ادراک شده، تاب آوری و آسایش روانشناختی، در والدین کودکان اتیسم، کم توان ذهنی و بیش فعال تفاوت معنادار وجود داشت (05/0>p). استرس ادراک شده در والدین دارای کودک اتیسم بیشتر است، آسایش روانشناختی در والدین دارای فرزند بیش فعال بیشتر بوده و تاب آوری در والدین دارای کم توانی ذهنی بیشتر است. نتیجه گیری: با توجه به این یافته ها داشتن کودک مبتلا به اختلال اتیسم، کم توان ذهنی و بیش فعال، می تواند بر تاب آوری، ادراک از استرس و آسایش روانشناختی تاثیر بگذارد.