مثبت گرایی در سازمان

هدف از پژوهش حاضر طراحی الگوی مثبت گرایی در رفتار سازمانی کارکنان سازمان های ورزشی بود. روش این پژوهش ترکیبی و طرح آن از نوع همسوسازی و اکتشافی بود. در بخش کیفی این تحقیق از روش نظریه داده بنیاد رهیافت اشتراوس و کوربین و در بخش کمی از روش مدل معادلات ساختاری استفاده شد. جامعه آماری در بخش کیفی صاحب نظران و مطلعین سازمان های ورزشی بودند. در این بخش نمونه گیری با روش حداکثر تنوع انجام شد و مجموع افراد مشارکت کننده 15 نفر بودند. جامعه آماری این تحقیق در بخش کمی تمامی کارکنان ادارات ورزش و جوانان مناطق جنوب و جنوب شرق کشور به تعداد 638 نفر بودند. تعداد حجم نمونه در این تحقیق مبتنی بر تعداد پارامترهای شناسایی شده در بخش کیفی تحقیق برآورد شد (برای هر پارامتر شناسایی شده 5 نمونه در نظر گرفته شد). در نتیجه حجم نمونه برابر با 459 نفر بود که با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. همچنین در بخش کیفی جهت گردآوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی از پرسشنامه استفاده شد. جهت بررسی کیفیت و اعتباربخشی به نتایج کیفی در تحقیق حاضر از معیارهای ارزشیابی لینکلن و گابا (1985) شامل معیارهای اعتبار، انتقال، قابلیت اعتماد و تأییدپذیری استفاده شد و جهت روایی و پایایی ابزار بخش کمی از روش های روایی محتوا، روایی همگرا، روایی واگرا و آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی استفاده شد. یافته ها نشان داد پدیده محوری در این تحقیق ترکیبی از مقوله های فرعی خودکارمدی، تاب آوری، خوش بینی واقع بینانه و امیدواری است.