زیرساخت های انرژی

امروزه زیرساخت های حوزه انرژی به واسطه نقش و اهمیت آن ها در خدمت رسانی به جامعه اهمیت ویژه ای یافته است.متقابلاً حفظ امنیت این زیرساخت ها در برابر حمله ها و تهدیدها، از اولویت های تأمین امنیت در یک سرزمین به شمار می رود و یکی از وجوه تأمین امنیت، سنجش وضعیت آسیب پذیری های مکانی زیرساخت ها است. بنابراین در پژوهش حاضر تلاش شده است به ظرفیت سنجی قلمرو استان یزد در مقابل آسیب پذیری زیرساخت های انرژی پرداخته شود. در همین راستا از روش توصیفی- تحلیلی با بهره گیری از روش های تحلیل شبکه ای و نرم افزار Arc GIS استفاده شده است. نتایج حاصله نشان می دهد که از منظر پدافند غیرعامل توزیع زیرساخت ها در استان الگوی مناسبی نداشته است. پهنه مرکزی استان یزد نسبت به مناطق حاشیه ای این استان آسیب پذیرتر است، به صورتی که بیش از نیمی از زیرساخت های شبکه انرژی (55 درصد) در استان یزد در پهنه آسیب پذیری بسیار زیاد قرار دارند و 18 درصد از زیرساخت ها نیز در پهنه با آسیب پذیری زیاد قرار دارند و رعایت آموزه های پدافند غیرعامل در پهنه استان شایسته اهمیت بیشتری است.

روابط ایران و عربستان سعودی همواره تحت تأثیر رقابت راهبردی متحول شده است. در دهه اخیر، رقابت راهبردی دو کشور چنان شدید بود که به قطع روابط رسمی منجر شد و دو کشور مدت زیادی در وضعیت عدم ارتباط قرار داشتند. توافق اخیر به دست آمده میان دو کشور از جنبه های مختلف اقتصادی، سیاسی و ژئوپلیتیکی حائز اهمیت فراوان است. هوشمندی و داشتن ابتکار عمل در استفاده از ظرفیت های ممکن همکاری نیازمند تعامل دستگاه های مختلف تصمیم ساز کشور است؛ هرچند نباید فراموش کرد که عربستان ایران را به عنوان رقیب منطقه ای در حوزه های مختلف می بیند که کنترل یا مهار سیاست های آن برای این کشور همچنان موضوعیت دارد. زمینه های همکاری بالقوه ای درباره انرژی میان دو کشور وجود دارد که بکارگیری ابتکارات در این راستا به توسعه همه جانبه روابط دو کشور منجر می شود. این زمینه های بالقوه شامل 1- امکان صادرات گاز ایران به کشورهای هم جوار، 2- توسعه میدان مشترک گازی آرش میان ایران، عربستان و کویت، 3- تعامل سازنده در سازمان اوپک، 4- همکاری در حل مناقشات منطقه ای در حوزه انرژی، 5- سرمایه گذاری در بالادست و پایین دست صنعت نفت ایران، 6- همکاری در زمینه انرژی هسته ای، 7- امکان صادرات خدمات فنی و مهندسی در زیرساخت های برق، 8- توسعه زیرساخت های انرژی ازجمله خطوط لوله، 9- همکاری در زمینه انرژی های تجدیدپذیر و 10- منافع مشترک لجستیکی دو کشور است. در خاتمه برای اثربخشی بیشتر در عملیاتی کردن فرصت های بالقوه همکاری، «احصا و اولویت بندی فرصت های همکاری با عربستان در زمینه انرژی» و «توجه کافی به محدودیت های ناشی از تحریم ها در طراحی سیاست های همکاری مشترک» می تواند مدنظر قرار گیرد.