نمونه بدون پاسخ به پرسشنامه

سوگیری نمونه های پاسخ نداده به پرسش نامه باید در نمونه ها بررسی و تا حد امکان این سوگیری در نتایج مطالعه نهایی کاهش یابد در غیر این صورت، نتیجه گیری مطالعه ممکن است دچار تحریف شود. این مطالعه به منظور تحلیل نحوه گزارش و مدیریت نمونه های بدون پاسخ به پرسشنامه در مقالات بازاریابی ورزشی منتشرشده در نشریه های مدیریت ورزشی داخل کشور طراحی شده است. جامعه آماری شامل همه مقالات منتشر شده از شماره اول سال 1395 تا پایان سال ۱۳99 (۴۳۱N=) بود که توسط یک برگه کدگذاری آنالیز شدند. روایی برگه کدگذاری توسط ده نفر از استادان مدیریت و بازاریابی ورزشی و متخصص در زمینه تحلیل محتوا سنجیده شد. با استفاده از آزمون اسکات، ضریب توافق بین کدگذاران بیشتر از ۹۰ درصد به دست آمد. نتایج تحقیق نشان داد که تعداد کمی از مقالات منتشر شده (۵٪ مقاله) به نرخ پاسخ اشاره کرده اند و همچنین هیچ یک از مقالات به نمونه های بدون پاسخ در پرسشنامه به عنوان تهدیدی برای اعتبار خارجی، نحوه کنترل و مدیریت نمونه های بدون پاسخ به پرسشنامه اشاره ای نکرده اند. به طور کلی می توان گفت که محققین ابتدا نرخ پاسخ به پرسشنامه را گزارش کند، اگر نرخ پاسخ کمتر از ۸۵٪ بود، از یکی از ۳ روش (مقایسه پاسخ دهندگان اول با پاسخ دهندگان آخر، استفاده از "روزهای پاسخ" به عنوان یک متغیر رگرسیون و مقایسه پاسخ دهندگان با کسانی که پاسخ نداده اند) را برای کنترل و مدیریت بدون پاسخ استفاده کنند