همتاسازی سطح مهارت

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر همتاسازی سطح مهارت در تمرین تعاملی دوتایی مشارکتی بر یادگیری مهارت فورهند تنیس روی میز دختران نوجوان بود. در یک روش نیمه تجربی 24 دختر (14-16 سال)، به صورت نمونه در دسترس از دبیرستان های دخترانه شهر نهاوند انتخاب و به دو گروه مبتدی- مبتدی و مبتدی- ماهر تقسیم شدند. هر دو گروه به مدت 5 جلسه تمرینات دونفره را با آرایش مهارتی مربوط به خود (مبتدی- مبتدی، مبتدی- ماهر) انجام دادند، که هر جلسه شامل 20 ست 3 دقیقه ای با زمان استراحت 1 دقیقه ای بین ست ها بود. با استفاده از آزمون دقت ضربه فورهند تنیس روی میز، اجرا در مراحل پیش آزمون، پس آزمون، یادداری و انتقال سنجیده شد. برای بررسی توزیع طبیعی داده ها از آزمون شاپیرو-ویلک استفاده شد. سپس آزمون آنالیز واریانس مرکب و آزمون تعقیبی مناسببرای تحلیل داده ها  به کار رفت. نتایج نشان داد هر دو گروه مبتدی- مبتدی و مبتدی- ماهر پیشرفت معناداری در یادگیری مهارت فورهند تنیس روی میز نشان دادند (5/0 < p) . همچنین گروه مبتدی- ماهر در مراحل اکتساب، یادداری و انتقال نسبت به گروه مبتدی- مبتدی عملکرد بهتری داشت (5/0 < p). یافته های فعلی نشان می دهد که ترتیب مبتدی-ماهر برای یادگیری مهارت تنیس روی میز در حین آموزش دونفره بهتر بود، زیرا آنها از مشاهده مدل بهینه و سایر چالش ها و راهبرد های مرتبط در طول تمرین سود می برند.