رودخانه زرین گل

رودخانه به صورت یک سیستم عمل می کند که دخالت جامعه انسانی همچون برداشت شن و ماسه از بستر آن، تغییراتی را در این سیستم به دنبال دارد. پیشرفت تمدن بشری در امر احداث سازه نیاز بشر به شن و ماسه را افزایش داده است به طوریکه برداشت بدون برنامه ریزی مصالح رودخانه ای، اثرات مخربی بر پیکره مورفولوژی و محیط زیست رودخانه خواهد داشت. هدف اصلی این تحقیق شناسایی اثرات برداشت شن و ماسه بر تغییرات دانه بندی رسوبات رودخانه زرین گل و شناسایی تغییرات مورفولوژیکی روی داده در بستر رودخانه در اثر این برداشت ها بوده است. رودخانه زرین گل در غرب شهر گرگان و بین علی آباد و زرین گل قرار دارد و یکی از سرشاخه های مهم گرگان رود محسوب می-گردد. به منظور انجام این تحقیق از داده ها و ابزار مختلفی چون نمونه های رسوب، نقشه، جی پی اس، دوربین، دستگاه غربال و نرم افزارهای Google Earth, Arc GIS, GRADISTAT, Excel استفاده شده است. به منظور دستیابی به هدف تحقیق طی بازدیدهای میدانی صورت گرفته اقدام به نمونه-برداری از رسوبات بستر رودخانه شد و نتایج حاصل از آنالیز نمونه ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد اندازه رسوبات بستر رودخانه در محل های برداشت نسبت به نمونه های بالادست و پایین دست تغییرات چشمگیری داشته است. میانگین قطر رسوبات در محل های برداشت نسبت به نمونه های بالادست و پایین دست کاهش یافته است این درحالی است که درصد ذرات سیلت و رس و ذرات ماسه، در محل های برداشت افزایش قابل توجهی نسبت به بالادست و پایین دست داشته که دلیل آن تعلیق مواد و رسوبات ریز در پی عملیات برداشت مصالح رودخانه ای می باشد. همچنین برداشت های صورت گرفته باعث تغییرات شدیدی در مورفولوژی آبراهه زرین گل شده است که مهمترین آنها تعمیق بستر رودخانه به ویژه در بالادست محل های برداشت، ایجاد پادگانه در کناره های بستر و تشکیل گودال های وسیع در محل های برداشت می باشد.

به منظور بررسی تاثیر سیل بر روی پارامترهای کیفی آب رودخانه زرین گل، از پنج ایستگاه بر روی رودخانه در سه دوره قبل، همزمان و بعد از وقوع سیل نمونه برداری و برخی از پارامترهای فیزیکوشیمیایی آب تعیین شد. برای مقایسه و تعیین اختلاف آماری بین پارامترها کیفی از آزمون F استفاده شد. سپس تغییرات هیدروژئوشیمیایی رودخانه، عوامل مؤثر در کنترل ترکیب شیمیایی و همچنین فرآیندهای غالب آب رودخانه تعیین شد. درنهایت جهت پیش بینی احتمال رسوب و یا انحلال برخی از کانی ها کربناته و تبخیری در هر سه دوره، از شاخص های اشباع استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که در زمان سیل یون های کلراید و سدیم یونهای غالب آب بوده و بیشترین تغییرات در زمان های مختلف مربوط به دو یون مذکور می باشد. تیپ غالب آب رودخانه در زمان های قبل و بعد از وقوع سیلاب بیکربنات منیزیک می باشد. درحالیکه در زمان وقوع سیل به سولفات تا کلرید سدیک تغییر می یابد. براساس دیاگرام های پایپر و دوروف اکثر نمونه های مربوط به قبل و بعد از وقوع سیلاب دارای رخساره های نزدیک به منطقه تغذیه (بیکربناته) هستند. درحالیکه در زمان وقوع سیلاب با فراوانی یونهای کلراید و سولفات در آب، رخساره های ترکیبی غالب می شوند و میزان TDS آب در این زمان تقریبا سه برابر قبل از وقوع آن می باشد. براساس تجمع، توزیع و جهت یافتگی نمونه ها بر روی دیاگرام گیبس،  عامل اصلی کنترل کننده شیمی آب رودخانه زرین گل در هر سه دوره، هوازدگی شیمیایی کانی های تشکیل دهنده سنگ های حوضه می باشد. همچنین براساس نتایج حاصل از نسبت های یونی، انحلال برخی از کانی تبخیری نظیر ژیپس همزمان با پدیده تبادل کاتیونی از جمله فرآیندهای غالب هیدروژئوشیمیایی در زمان وقوع سیل می باشد. درحالی که در بیشتر نمونه های مربوط به قبل و بعد از سیل فرآیند عکس تبادل یونی غالب می باشد. براساس نتایج حاصل از نمودارهای دو متغیره، منشأ اصلی شوری آب رودخانه زرین گل انحلال کانی ها تبخیری (نظیر هالیت) متعلق به سازند مبارک می باشد.