سبکهای مقابله ای

بررسی نقش تمییزی سبکهای مقابله ای و تاب آوری روان شناختی در پیش بینی پروفایل آشفتگی روان شناختی در دانشجویان. روش: روش پژوهش، از نوع همبستگی و علّی مقایسه ای و جامعه آماری آن، دانشجویان غیر بومی دانشگاه ارومیه در سال تحصیلی 95-1394 بودند. از این جامعه، 200 دانشجوی ساکن خوابگاههای دانشگاه ارومیه به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه پروفایل آشفتگی روان شناختی، مقیاس تاب آوری و پرسشنامه سبکهای مقابله اندلر و پارکر استفاده شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون، آزمون رگرسیون چندگانه و آزمون تحلیل واریانس چندمتغیّره تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: بین تاب آوری و پروفایل آشفتگی روان شناختی همبستگی منفی؛بین پروفایل آشفتگی روان شناختی و سبک مقابله ای هیجان مدار و اجتنابی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و متغیّرهای سبکهای مقابله ای(هیجان مدار)، تاب آوری و جنسیت به خوبی توانستند پروفایل آشفتگی روان شناختی را پیش بینی کنند. همچنین نتایج تحلیل واریانس چند متغیّره نشان داد که میزان مؤلفه های پروفایل آشفتگی روان شناختی(افسردگی، اضطراب و استرس) در دانشجویان دختر و پسر به طور آماری متفاوت است. نتیجه گیری: با بهبود سبکهای مقابله ای و افزایش سطح تاب آوری دانشجویان، میزان افسردگی، اضطراب و استرس کاهش می یابد.

زمینه و هدف: ثبات زناشویی به عنوان شاخص استمرار و دوام هسته ای از استقلال، اعتماد و دوستی دوجانبه مطرح می شود و عامل پیش بینی کننده شادی و شادکامی زناشویی به شمار می رود و از عوامل فردی و بین فردی متعددی تأثیر می پذیرد لذا هدف این پژو هش تدوین مدل ساختاری پیش بینی بی ثباتی زندگی زناشویی بر مبنای سبک های دلبستگی و سبک های مقابله ای : نقش واسطه ای تاب آوری در زوج های متعارض بود. روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره نیروی انتظامی در شهر تهران در سال 1398 بود که با روش نمونه گیری در دسترس(داوطلبانه) انتخاب تعداد 300 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به مقیاس بی ثباتی ازدواج ثبات زناشویی ادواردز و همکاران(1987)، ،پرسشنامه سبک های مقابله ای که توسط لازاروس و فولکمن(1985) وپرسشنامه تاب آوری کانر و دیوید سون(2003) پاسخ دادند. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که یافته ها نشان داد که سبک های مقابله ای به طور مستقیم پیش بینی کننده بی ثباتی زندگی زناشویی در زوجین متعارض می باشد و تاب آوری نقش میانجی معنی داری در ارتباط بین سبک های مقابله ای هیجان مدار و مساله مدار و بی ثباتی زناشویی داشت، همچنین نتایج نشان دادن تاب آوری نقش میانجی معنی داری در ارتباط بین سبک دلبستگی ایمن سبک دلبستگی نا ایمن اجتنابی با بی ثباتی زناشویی داشت. با این حال تاب آوری نقش میانجی معنی داری در ارتباط بین سبک دلبستگی دو سوگرا با بی ثباتی زناشویی نداشت. (P<.01) نتیجه گیری: با توجه به نقش سبک های مقابله ای، سبک های دلبستگی وتاب اوری در پیش بینی بی ثباتی زندگی زناشویی، می توان نتیجه گرفت آموزش سبک های مقابله ای کارآمد، توجه به تاب آوری و و شناسایی سبک های دلبستگی زوجین بین زوجین می تواند از آسیب های تهدید کننده پایداری زندگی زناشویی پیشگیری کند.