دفاتر مخابرات خصوصی

    این پژوهش توسعه خدمات دفاتر مخابرات خصوصی را در استان های کشور مورد بررسی قرار داده است. اهداف پژوهش، تعیین عوامل مؤثر بر توسعه خدمات دفاتر مورد مطالعه، سنجش میزان تمرکز خدمات دفاتر و بررسی سطوح توسعه خدمات آن ها در استان های کشور است. روش پژوهش «توصیفی- تحلیلی» بوده و برای دستیابی به اهداف پژوهش، مدل های تحلیل عاملی، تکنیک سنجش سطح تمرکز، تحلیل خوشه ای و رگرسیون چند متغیره به کار گرفته شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که با تقلیل 55 شاخص ایجاد شده به 40 شاخص انتخابی، 6 عامل معنادار که 2/67 درصد واریانس جامعه را تبیین می کند، بر توسعه خدمات دفاتر مخابرات خصوصی مؤثر هستند. میزان تمرکز خدمات مورد مطالعه، بیانگر حداکثر تعادل در عامل «مکالمات تلفنی» و عدم تعادل در عامل «پوشش بیمه ای دفاتر» می باشد. بر اساس عامل های مورد مطالعه، استان تهران تقریباً بیشترین تمرکز عامل ها را به خود اختصاص داده است. به لحاظ توسعه عملکردی، 4 استان در سطح فراتوسعه، 10 استان در سطح میان توسعه بالا، 7 استان در سطح میان توسعه پایین و 10 استان در سطح فروتوسعه قرار دارند. برای متعادل تر شدن منافع حاصل از عملکرد دفاتر مخابرات خصوصی، رگرسیون چند متغیره تأثیر عامل «کارکردی- نهادی» را بیش از سایر عامل ها پیش گویی می نماید.