مطالب مرتبط با کلیدواژه

هلیل رود جیرفت


۱.

تحلیل گستره دوره های خشکسالی و ترسالی هواشناسی با استفاده از شاخص های مبتنی بر بارش (مطالعه موردی حوزه هلیل رود جیرفت)(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: خشکسالی تر سالی SPI SIAP هلیل رود جیرفت

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۴۹ تعداد دانلود : ۱۰۱
    خشکسالی به عنوان یکی ازپدیده های طبیعی که در هنگام وقوع خسارات جبران ناپذیری به اکوسیستم های طبیعی وارد می کند، مطرح است. تداوم، شدت، زمان آغاز و پایان خشکسالی از ویژیگی های خاص این پدیده می باشد. از مهمترین انواع آن، خشکسالی هواشناسی است. این واقعه به صورت کمبود بارش نسبت به شرایط متوسط با استفاده از نمایه های مبتنی بر بارش بررسی می شود. این مطالعه بر روی حوزه آبریز هلیل رود جیرفت انجام شده است. در این تحقیق از دو شاخص SPI[1]وSIAP[2] در پایه زمانی سالانه به منظور بررسی تحلیل گستره دوره های خشکسالی و تر سالی در منطقه مورد نظر استفاده شده است. نتایج نشان می دهد گستره دوره های خشکسالی بیشتر به سمت غرب حوزه هلیل رود می باشد و گستره دوره های ترسالی بیشتر از جنوب به سمت شمال غرب منطقه بوده است. [1]- Standardized Precipitation Index [2] - Standard Index of Anual Precipition
۲.

الگوهای معماری سبُک روستایی حوزه فرهنگی هلیل رود (کَوار، کُتوک، کَپر)(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: کوار کَپَر کتوک مسکن روستایی سازه سبک هلیل رود جیرفت

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۶۱ تعداد دانلود : ۲۳۵
در فرایند جست و جو و مطالعه شیوه سکونت و انواع سکونتگاه های روستایی حوزه فرهنگی هلیل رود در شهرستان جیرفت استان کرمان، سازه های سبکی یافت می شود که در گستره ای وسیع و با نمودهای کمابیش متفاوت قابل مشاهده است. سازه های دست ساز و بومی که ریشه در فرهنگ عشایری و کوچ نشینی و یا زندگی ساده روستایی دارند و طی سالیان زیاد پاسخگوی نیازهای زیستی و سکونتی مردم منطقه بوده اند. سکونتگاه های کمینه گرایی (مینیمال) که در طول سالیان متمادی، بخش مهمی از طرحواره ذهنی این مردمان از سکونت را شکل داده است. دیرپایی، حضور پیوسته و جایگاه این سازه ها در خاطر و زندگی ساکنین، آن ها را فراتر از یک سازه صرف، تبدیل به جلوه بارزی از یک  فن- فرهنگ و بخشی تفکیک ناپذیر از الگوی سکونت روستائیان حاشیه هلیل رود نموده است. چنین جایگاهی مطالعه، شناخت و معرفی این الگوهای سکونت روستایی را ضروری می نماید، به ویژه در شرایطی که در طرح های سامان دهی سکونت گاه های حاشیه هلیل رود نسبت به آن بی توجهی شده است. از جمله شاخص ترین سازه های سبکی که به وفور در ناحیه مورد اشاره مشاهده می شود، کَوار و کُتوک و کَپر را می توان نام برد. این نوشتار قصد آن دارد تا با توسل به دو روش تحقیق زمینه گرا و توصیفی- تحلیلی و مقایسه تطبیقی با استناد به اطلاعات حاصل از برداشت ها و بازدیدهای میدانی، به مطالعه و بررسی این سه سازه و تبیین سیر تحول آن ها در نواحی مختلف منطقه پرداخته و ویژگی ها، شباهت ها و تفاوت ها، نقاط قوت و ضعف هر یک را بیان نماید. بدیهی است شناخت حاصل شده می تواند طراحان و متولیان روستایی منطقه را در طراحی مسکن روستایی، همساز با الگوهای بومی موجود، یاری دهد.