حسابداری و گزارشگری مالی

دانشگاه های علوم پزشکی استفاده از مبنای حسابداری تعهدی را از سال ۱۳۸۴ آغاز نموده اند.  پژوهش حاضر به بررسی سطح کیفی اطلاعات ارائه شده در گزارش های مالی دانشگاه های علوم پزشکی کشور به صورت مقایسه ای بین مبنای تعهدی و مبنای نقدی پرداخته است. این مطالعه از نوع پیمایشی کاربردی است که شامل 150 نفر از مدیران و کارشناسان مالی دانشگاه های علوم پزشکی کشور در سال 1392 است. اطلاعات پژوهش با استفاده از پرسش نامه 36 سؤالی از مقیاس لیکرت هفت گزینه ای گردآوری و از روش های آماری توصیفی و استنباطی از قبیل آزمون کولموگروف – اسمیرنوف برای بررسی نرمال بودن داده ها و آزمون T test مستقل و تحلیل واریانس ANOVA استفاده شده است. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که بین اطلاعات ارائه شده در گزارش های مالی بر اساس مبنای حسابداری تعهدی و مبنای حسابداری نقدی، از لحاظ ویژگی های کیفی اطلاعات مالی  از قبیل مربوط بودن، بیان صادقانه، قابل فهم بودن، به موقع بودن، قابل مقایسه بودن، قابل پیش بینی بودن و قابل اتکاء بودن تفاوت معناداری وجود دارد. با توجه به یافته های پژوهش و چارچوب نظری گزارشگری بخش عمومی و تصویب استانداردهای اول تا سوم حسابداری بخش عمومی در ایران، نتایج حاصل از پژوهش حاضر بیانگر اجتناب ناپذیر بودن استقرار و اجرای مبنای حسابداری تعهدی در کلیه دستگاه های اجرایی کشور می باشد.