برنامه ریزی درسی چندبعدی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر برنامه ریزی درسی چندبعدی بر مهارت های اجتماعی و رفتارهای حین بازی کودکان پیش دبستانی شهر بهشهر انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. 30 دانش آموز (14 دختر و 16 پسر) از دانش آموزان پیش دبستانی مهد کودک رنگین کمان شهر بهشهر در سال تحصیلی 1398 به روش در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه گواه و آزمایش (هرکدام 15 نفر) قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده، پرسش نامه مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت (1999) و رفتار کودکان پیش دبستانی در بازی کوپلن و رابین (۱۹۹۸) بود. گروه آزمایش برنامه درسی چندبعدی را (بر اساس بسته یادگیری زمین ما و آنچه در آن است با تأکید بر پروژه سنگ و کوه و پروژه خاک) طی 16 جلسه 2 بار در هفته به مدت 2 ماه دریافت کردند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس تک متغیری و چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش مبتنی بر برنامه ریزی درسی چندبعدی در مهارت های اجتماعی و رفتارهای حین بازی کودکان پیش دبستانی تأثیر دارد. همچنین نتایج نشان داد آموزش مبتنی بر برنامه ریزی چندبعدی باعث 5/89% تغییر در نمره های مهارت های اجتماعی و 2/80% تغییر نمره های رفتارهای حین بازی کودکان پیش دبستانی گردیده است. پیشنهاد می شود با توجه به اثربخشی برنامه ریزی درسی چندبعدی بر مهارت های اجتماعی و رفتارهای حین بازی کودکان، بستری مناسب برای دسترسی آموزش همگانی آن در مراکز آموزشی پیش دبستانی ایجاد شود.