مجتمع های گردشگری

گردشگری(توریسم) روستایی یکی از راهبردهای مؤثر برای توسعه پایدار جوامع روستایی محسوب می شود که البته نیازمند مدیریت و برنامه ریزی علمی و استفاده از دستاوردهای طرح های آمایش سرزمینی است که بایستی مقدم بر برنامه ریزی گردشگری(توریسم) روستایی انجام شوند. در ایران گردشگری روستایی به صورت علمی چندان مورد توجه قرار نگرفته که یکی از دلایل آن ناشناخته بودن روستاها و انجام نشدن طرح های آمایشی در مناطق روستایی است. هدف این مقاله تحلیل مدیریت و برنامه ریزی مجتمع های گردشگری روستایی در راستای آمایش روستایی در روستاهای استان کردستان است. سؤال اصلی مقاله این است با توجه به مطالعه آمایش سرزمینی مناطق روستایی استان کردستان بهترین راهبرد برای مدیریت و برنامه ریزی مجتمع های گردشگری روستایی چه راهبردی است؟ این مقاله با استفاده از روش سوآت انجام می شود. گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی انجام خواهد شد. نتایج مقاله نشان می دهد که گردشگری روستایی در کردستان دارای قوت ها (آب و هوای مطلوب، تنوع چشم اندازها، تنوع صنایع دستی، خوراک و مساکن و جنگل های بلوط) و نیز ضعف هایی (راه های دسترسی، محل های اسکان، سیستم های اطلاع رسانی، امنیت، فرهنگ و امنیت) در داخل و است و در محیط پیرامون با فرصت ها (مرزی بودن، دوری از مراکز عمده جمعیتی در ایران، آلودگی و مشکلات محیطی شهرها، وجود تعطیلات مناسب در تقویم رسمی کشور ) و بعضاً تهدیداتی (هجوم ریزگردها، تهدیدات امنیتی، قاچاق و فعالیت های سیاسی و تروریستی گروه های معارض در کردستان عراق) نیز متوجه این موضوع است.

مدیریت بحران در مجتمع های گردشگری، می تواند در افزایش جذب گردشگر و کاهش خسارات ناشی از مخاطرات طبیعی، نقش به سزایی داشته باشد. مجتمع گردشگری جهاد دانشگاهی کرمانشاه، یکی از مقاصد گردشگری است. هدف از این پژوهش، ارائه الگوی مدیریت بحران در مجتمع گردشگری جهاد دانشگاهی کرمانشاه است. برای گردآوری داده ها، از پرسش نامه استفاده شده است. با توجه به ویژگی های مطرح شده برای جامعه، 05 نفر به عنوان جامعه آماری و 33 نفر به عنوان نمونه، انتخاب شدند. یافته ها نشان می دهند، درمیان شاخص های مؤثر در مدیریت بحران، شاخص رکود اقتصادی، بیشترین اهمیت را درمیان شاخص های اقتصادی دارد. این شاخص با میزان 210/0، بالاترین ارزش را ازنظر افراد پاسخگو در برگرفته است. با توجه به نتایج به دست آمده از مقایسه شاخص های اجتماعی، ملاحظه می شود، مشارکت اجتماعی بیشترین اهمیت را درمیان شاخص های اجتماعی داشته است. این شاخص با میزان اهمیت 158/0، در رده نخست اهمیت شاخص های اجتماعی قرار دارد. ازآنجاکه مخاطرات محیطی، یکی از مهمترین عوامل به وجود آورنده بحران، در هر محیطی است، براساس نظر افراد پاسخگو، شاخص آسیب پذیری دربرابر زلزله، درمیان شاخص های کالبدی- محیطی بررسی شده در مجتمع گردشگری کرمانشاه، بالاترین اهمیت را داشته است.