دهستان های بخش مرکزی

امروزه مقوله توسعه، دغدغه بسیاری از کشورها است. یکی از ارکان توسعه، جامعیت و یکپارچگی آن در رفع عدم تعادل های اقتصادی - اجتماعی در منطقه است. در پژوهش حاضر که به شیوه «توصیفی-تحلیلی» به انجام رسیده، سعی شده نمای توسعه یافتگی با ارزیابی بیش از 80 شاخص فرعی در قالب 7 مولفه اصلی در دهستان های بخش مرکزی شهرستان جیرفت بر مبنای آمار سال 1395 و در راستای هدف اصلی این پژوهش بررسی شود. داده-های نظری پژوهش به روش کتابخانه ای جمع آوری و پس از استخراج شاخص ها، اوزان هر شاخص از مدل TOPSIS بدست آمد. سپس اوزان حاصل از آنتروپی شانن و مدل تاپسیس در نقشه های فواصل اعمال و با بهره گیری از برنامه جانبیKriging ، درونیابی شد. در نهایت خروجی نهایی با ابزارFuzzy overly و گامای 9/0 استخراج شد و در مرحله بعد با استفاده از تحلیل خوشه و ناخوشه نقشه های مکانی ترسیم گردیدند. نتایج مدل تاپسیس نشان می دهد که بالاترین رتبه ی شاخص های توسعه یافتگی در محدوده مورد مطالعه مربوط به دهستان هلیل با میانگین 66/0 می باشد و دهستان های اسفندقه، اسلام آباد، دولت آباد و خاتون آباد به ترتیب با میانگین 55/0، 54/0، 46/0، 24/0 اولویت های بعدی را به خود اختصاص داده اند. همچنین تحلیل یافته ها نشان می دهد که دهستان هلیل از لحاظ برخورداری از نظر شاخص های تحقیق در حال توسعه می باشند. اسفندقه، اسلام آباد، در وضعیت نیمه برخوردار و دولت آباد و خاتون آباد در وضعیت محروم قرار گرفته اند؛ که این امر نشان از وضعیت نامناسب و دور از استانداردهای مطلوب توسعه یافتگی در سطح جهانی و ملی در محدوده مورد مطالعه می باشد.