حمام تاریخی خسرو آغا

درپی افزایش روزافزون زندگی متکی به خودرو، هر روزه نیاز به معابر و مسیرهایِ سواره رو جدیدی احساس می گردد. به همین دلیل بناها و میراث های ارزشمند تاریخی که در مسیر احداث این گذرها واقع اند، در معرض تخریب قرار دارند. این گونه برخوردهای نسنجیده که تنها زاییده یک نوع تفکر و نیاز کارکردی است؛ باعث شکل گیری مفاهیمی ناشناخته از بافت های تاریخی شهرها می گردد. دستاورد این بی توجهی خدشه دارشدن هویت تاریخی و فرهنگی فضاهای شهرهای تاریخی ازجمله شهر تاریخی اصفهان است. یکی از نابهنجارترین نمونه این اقدامات و محور بحث اصلی این پژوهش، تخریب شبانه حمام تاریخی خسروآغا، برای احداث خیابان حکیم است؛ خیابانی که سال ها در کش و قوس احداث شدن، مترصد تخریب بنایی ارزشمند و تاریخی در محدوده دولت خانه صفوی و به انزواکشیدن آن بود. این پژوهش کیفی که با رویکردی تاریخی- توصیفی، براساس مطالعات کتابخانه ای و میدانیِ روند چگونگی احداث خیابان حکیم، دریده شدن بخشی از بافت تاریخی شهر اصفهان و تخریب بنای ارزشمند حمام خسروآغا را تشریح کرده با این هدف که خطوط معماری و تاریخی اش برای بار دیگر خوانا گردد. همچنین، هدف اصلی آن وجود امکان باززنده سازی حمام تاریخی خسروآغا با استناد به اسناد و مدارک به جامانده با توجه به قواعد و ضوابط منشورهای مرمتی است. با عنایت به این موضوعات، دستاورد پژوهش حاضر تأکید بر بازگرداندن هویت پایمال شده بخشی از تاریخ معماری سرزمینمان با یکی از شیوه های علمی امکان سنجی شده است.