معیارهای پذیرش

هدف پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه معیارهای پذیرش دانشجو معلم در مراکز تربیت معلم کشورهای فنلاند، کانادا، ژاپن، کره جنوبی و ایران است. رویکرد حاکم بر این پژوهش کیفی است که از روش تطبیقی استفاده شده است. روش گرداوری داده ها در این پژوهش با توجه به کیفی بودن رویکرد پژوهش، استفاده از تکنیک گرداوری اسناد مکتوب است. در این روش، آثار و منابع مکتوب که به موضوع پژوهش مربوط می شوند، جهت شناسایی ویژگی های مورد نیاز، گرداوری و تحلیل می شوند. بنابراین کلیه منابع مکتوب شامل کتب، مقالات، پایان نامه ها و اسناد بالادستی که به نظام تربیت معلم هریک از این کشورها مربوط می شوند، گرداوری وتحلیل شدند. در قسمت تحلیل داده ها نیز، روش تحلیل توصیفی به کار گرفته شده است. داده های مورد نیاز از منابع موجود، انتخاب، سازماندهی و سپس شباهت ها و تفاوت های آنها مشخص و با یکدیگر مقایسه و تفسیر شدند. بر اساس نتایج این پژوهش، شرایط و معیارهای پذیرش دانشجو در مراکز تربیت معلم کشورهای مذکور با ایران در مواردی از قبیل استفاده از انواع آزمون ها و مصاحبه شباهت دارند، اما مهم ترین تفاوت هایی که می توان در این زمینه بر شمرد نوع استفاده از مصاحبه و محتوای آن در این کشورها است. بر این اساس، توجه به مهارت های عملی و اختصاص بخشی از مصاحبه به شرکت داوطلب در فرایند تدریس واقعی(تدریس عملی) و بهره گیری از ابزار مصاحبه به عنوان یک ابزار تکمیلی(نه به عنوان تنها ابزار شناسایی افراد شایسته) از ویژگی های اصلی به کارگیری ابزار مصاحبه برای تعیین افراد شایسته در مراکز تربیت معلم کشورهای مذکور است که تا حدودی با فرایند انتخاب دانشجومعلم در دانشگاه فرهنگیان ایران، متفاوت است