رگرسیون کرنل موضعی

هدف: در علم مالی، رابطه میان ریسک غیرسیستماتیک و بازده مورد انتظار به معمایی تبدیل شده است. در حالی که بر اساس تئوری مدرن پرتفوی، رابطه میان ریسک و بازده مورد انتظار مثبت است، نتایج بسیاری از پژوهش ها، بر رابطه منفی میان متغیرهای یادشده دلالت دارد. علاوه بر این، بسیاری از مطالعات انجام شده به بررسی عوامل اثرگذار بر این رابطه پرداخته اند. در این پژوهش نیز تلاش شده است که رابطه میان ریسک غیرسیستماتیک و بازده مورد انتظار، از طریق تبیین ریسک آربیتراژ به عنوان عامل اثرگذار بر رابطه یاد شده، در بازه زمانی فروردین 1386 تا اسفند 1396 به بحث و بررسی گذاشته شود. روش: در این پژوهش برای برآورد ریسک غیرسیستماتیک، مدل پنج عاملی فاما و فرنچ به کار گرفته شده است. همچنین، با استفاده از روش های تحلیل پرتفوی و رگرسیون مقطعی فاما مکبث، به سؤال پژوهش پاسخ داده و فرضیه ها آزمون می شوند. یافته ها: با استفاده از مدل پنج عاملی فاما و فرنچ که بر اساس رگرسیون کرنل چندجمله ای موضعی پیاده سازی شده، ریسک غیرسیستماتیک برآورد شده است. همچنین، برای برآورد شاخص ریسک آربیتراژ نیز، از یک محدودیت معاملاتی موجود در بورس ایران و سایر متغیرهای متداول اندازه گیری ریسک آربیتراژ استفاده شده است. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد علاوه بر اینکه ریسک غیرسیستماتیک دارای قیمت است، رابطه میان ریسک غیرسیستماتیک و بازده مورد انتظار نیز منفی است. همچنین، ریسک آربیتراژ، متغیر اثرگذار بر شدت و معنا داری رابطه میان ریسک غیرسیستماتیک و بازده مورد انتظار معرفی می شود.

هدف: از مدل های پرکاربرد در برآورد نرخ بازده مورد انتظار، مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای است. در مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای استاندارد، ضریب بتا ثابت و رابطه بین بازده سهام و بازده بازار خطی فرض می شود، در حالی که در بازارهای مالی این امکان وجود دارد که با تغییر هزینه منفعت سرمایه گذاران در خصوص بازده و ریسک، ضریب بتا نسبت به زمان متغیر شده و همچنین در محیط غیرخطی، تخمین ضریب بتا به صورت خطی ناسازگار و  با اریب همراه شود. بنابراین استفاده از مدل های دیگر در برآورد بازده موردانتظار ضروری به نظر می رسد. روش : در این پژوهش علاوه بر مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای استاندارد، از مدل های رگرسیون آستانه ای و رگرسیون کرنل به منظور برآورد مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای استفاده شده است. با توجه به اینکه اساس هر یک از مدل های یادشده را مفروضات متفاوتی شکل می دهد، در این پژوهش تلاش شده است که با استفاده از الگوریتم ژنتیک و در بازه زمانی 1387 تا 1396 به ارائه مدل ترکیبی به منظور برآورد بازده مورد انتظار پرداخته شود. یافته ها : بازده مورد انتظار از طریق مدل های قیمت گذاری دارایی سرمایه ای استاندارد، آستانه ای، رگرسیون کرنل موضعی و ترکیب هر سه مدل مذکور، برآورد شده و نتایج آن با بازده تحقق یافته مقایسه شدند. از شاخص میانگین مجذور خطا برای سنجش قدرت پیش بینی مدل های تحقیق استفاده شده است. همچنین، به کمک آزمون مقایسه زوجی روی شاخص میانگین مجذور خطا مدل های تحقیق با یکدیگر مقایسه شده اند. نتیجه گیری : نتایج نشان می دهد که در نظر گرفتن مدل ترکیبی موجب شده است قدرت پیش بینی بازده تحقق یافته در مقایسه با سایر مدل های تحقیق افزایش یابد.