بازاریابی هنر

هدف: هدف پژوهش حاضر، شناسایی روش های تبلیغات اینترنتی تئاتر و اولویت بندی آنها با استفاده از روش بهترین بدترین فاصله ای است. این روش، یکی از روش های نوین در تصمیم گیری چندمعیاره است. روش: پژوهش حاضر با در پیش گرفتن رویکرد ترکیبی اکتشافی طی دو مرحله اجرا شده است. مرحله نخست با استفاده از روش پژوهش کیفی و رویکردهای مطالعه موردی، تحلیل محتوای کیفی و انجام مصاحبه های نیمه ساختاریافته با 14 خبره حوزه بازاریابی و تئاتر انجام شد. در مرحله دوم، روش های شناسایی شده با استفاده از پرسش نامه های بهترین بدترین فاصله ای و به کمک نرم افزارهای Lingo و Excel اولویت بندی شدند. یافته ها: یافته های پژوهش، حاکی از شناسایی روش هایی برای تبلیغات اینترنتی تئاتر است. این روش ها عبارت اند از: تبلیغات عادی در صفحات وب، خبرسازی، تبلیغات گام به گام، تبلیغات در شبکه های اجتماعی محبوب، اَپ مارکتینگ، بازاریابی ایمیلی، تبلیغات دهان به دهان اینترنتی، بازاریابی وسوسه ای، بازاریابی پارتیزنی اینترنتی و بازاریابی وارونه. اولویت بندی این روش ها در بخش کمّی، نشان داد که تبلیغات در شبکه های اجتماعی محبوب، مهم ترین و بازاریابی ایمیلی کم اهمیت ترین روش از روش های شناسایی شده است. نتیجه گیری: نتایج تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که از بین روش های شناسایی شده برای تبلیغات اینترنتی تئاتر، تبلیغات در شبکه های اجتماعی محبوب، مهم ترین روش است. از آنجا که دستیابی به نتایج کارا در تبلیغات تئاتر، در گرو انتخاب بهترین روش هاست، مؤسسه های هنری و گروه های تئاتر باید در برنامه تبلیغات خود، به اولویت و اهمیت به کارگیری روش های اشاره شده در پژوهش توجه کنند.

تماشاچیان، مهم ترین گروه مخاطبان در صنعت تئاتر به شمار می آیند. آنان نه تنها خریداران و مصرف کنندگان اصلی این کالای هنری می باشند که می توانند باعث ادامه فعالیت یا تعطیلی سالن ها و گروه های نمایشی شوند. با توجه به دغدغه های مالی مدیران این صنعت به دلیل خالی بودن اغلب سانس های برخی از سالن های تئاتر خصوصی در تهران، شناخت انگیزه های تماشاچیان برای حضور در سالن های نمایش، ضروری است. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر انگیزه های جستجو و فرار (فردی و بین فردی) بر میزان حضور تماشاچیان در سالن های نمایش است. مطالعه حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی- پیمایشی است. در این پژوهش تعداد 407 تماشاچی تئاتر در شهر تهران، به روش غیر تصادفی ساده در دسترس از جامعه اعضای وب سایت تیوال، انتخاب و پاسخ های آنان به پرسشنامه، تحلیل گردید. جهت بررسی روابط بین متغیرها و فرضیه ها مطرح شده، از تحلیل مدل معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS و AMO S استفاده شد. نتایج به دست آمده حاکی از تأثیر سه انگیزه جستجوی فردی، جستجوی بین فردی و فرار فردی بر میزان حضور تماشاچیان در سالن های نمایش دارد.