سواد خواندن فارسی

هدف از پژوهش حاضر, تعیین میزان سواد خواندن دانشآموزان دختر پایهی پنجم دبستان شهر اصفهان و شناخت عوامل تاًثیرگزار میباشد. در این تحقیق از روش تحقیق توصیفی- پیمایشی و علی- مقایسهای استفاده شده است. جامعهی آماری در این تحقیق عبارت است از کلیهی دانشآموزان دختر شغول به تحصیلی میباشند که با استفاده از نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای ابتدا از بین 5ناحیه ، یک ناحیه به صورت تصادفی انتخاب و از بین 90 مدرسه ابتدایی دخترانه یک مدرسه و سپس به صورت تصادفی 100 نفر انتخاب شدند و پرسشنامه سواد خواندن در بین آنها توزیع شد. در این پژوهش از سه ابزار استفاده شد؛ آزمون خواندن فارسی و دو پرسشنامه دیگر, که یکی برای دانش آموزان و دیگری برای معلمان میباشد. نتایج نشان داده است میانگین نمره امکانات و جو مدرسه برای خواندن 01/2 (از 5) با انحراف معیار 89/0 بوده و میانگین فعالیت های کلاسی برای خواندن 95/2 با انحراف معیار 64/0 شد، که هر دو کمتر از سطح متوسط 3 می باشند که در نهایت تاثیر عوامل درونآموزشگاهی در خواندن معنیدار نشد. در عوامل برون آموزشگاهی، تأثیر طبقه اجتماعی و تلاش والدین برای بهبود خواندن به ترتیب با 001/0، 0043/0، در ضریب اطمینان 95/0 معنی دار شدند. نتایج نشان داد که رابطه ی بین نمره و عوامل درون آموزشگاهی (جو و امکانات مدرسه و روش تدریس) و برون آموزشگاهی (تلاش والدین برای بهبود سواد خواندن فرزندان، طبقه اجتماعی، سواد خواهر و برادر) 613/0 بوده و رابطه معنی دار بوده(001/0p=) و 38 درصد از واریانس معدل دانش آموزان از روی متغیرهای فوق قابل پیش بینی است.