گرایش کارآفرینی سازمانی

گرایش کارآفرینانۀ سازمانی یکی از ضرورت های افزایش عملک رد تعاونی ها و تابعی از میزان توسعۀ کارآفرینی سازمانی است.  بنابراین، بررسی آثار بازدارنده های توسعۀ کارآفرینی سازمانی بر این گرایش برای کنترل، تعدیل و یا حتی حذف این آثار، به خصوص در تعاونی های کشاورزی، امری ضروری است. هدف از این پژوهش نیز بررسی تأثیر مؤلفه های بازدارندۀ توسعۀ کارآفرینی سازمانی بر گرایش کارآفرینانۀ سازمانی در تعاونی های کشاورزی بود. جامعۀ آماری تحقیق را 1012 نفر از اعضای تعاونی های مرغ داران گوشتی فعال استان کرمانشاه تشکیل دادند. با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه 220 نفر تعیین شد که این افراد به روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این تحقیق، پرسش نامۀ محقق ساخته بود. روایی محتوایی پرسش نامه توسط پنل متخصصان تأیید شد و از ضریب آلفای کرونباخ برای سنجش و تأیید پایایی استفاده گردید. به منظور تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی با بهره گیری از نرم افزارSPSS20  استفاده شد. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که بازدارنده های روان شناختی، مهارتی- مدیریتی، آموزشی و حمایتی- پشتیبانی اثر منفی معنی داری را در پیش بینی متغیر وابسته دارند و 29 درصد تغییرات این متغیر را تبیین کرده اند. لذا بر اساس یافته ها، افزایش آگاهی مدیران و اعضا جهت کاهش این آثار از طریق برگزاری کلاس های آموزشی پیشنهاد شد.