بازآفرینی واژگان جدید

وندها در یک زبان ، شبکه گسترده ای از عناصر واژقاموسی اند ( ( morfolexical که از دو پایه ، یکی مرجعی که تشکیل دهنده ریشه پسوندها و دیگری ارجاعی که کنه را تشکیل می دهد ، ساخته شده اند . درهم آمیختن این دو ، انگیزه ای برای پیوند واجی در یک واژه است که مفهومی را در خود دارد . هدف از این مقاله ، بررسی همانندی ها و ناهمانندی های کارکردی این گونه پسوندها در دو زبان فارسی و اسپانیایی با بهره گیری از روش مقابله ای است ، تا بتوان تأثیرات زبان فارسی ، در زبان اسپانیایی و حدود آن را آشکار کرد . در این مقاله ، سعی شده تا ابتدا پسوندهای تک هجایی و سپس پسوندهای دو و یا چند هجایی مطالعه و بررسی شوند ، تا برای هر یک از موارد کاربردی آنها و گرایش درهم آمیختگی پسوندها در دو زبان، با بهره گیری از روش یاد شده مقایسه شوند.