مهارت های مثبت اندیشی

این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر سرزندگی تحصیلی و تنظیم هیجان در دانش آموزان دختر پایه اول دوره متوسطه اول شهر تبریز انجام شد. روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی، پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق کلیه دانش آموزان دختر پایه اول دوره متوسطه اول شهر تبریز در سال تحصیلی 99-1398 بود. دو مدرسه که طبق اطلاعات موجود در آموزش و پرورش همتا بودند، انتخاب شدند و دانش آموزان هر دو مدرسه به پرسشنامه های تنظیم هیجان گراس و جان (2003) و سرزندگی تحصیلی مارتین و مارش (2006) پاسخ دادند (پیش آزمون). از بین افرادی که در این پرسشنامه ها نمره شان یک انحراف معیار پایین تر از میانگین بود، به صورت هدفمند 30 نفر (در هر گروه 15 نفر) انتخاب شدند. با توجه به روش پژوهش و محدودیت های موجود به دلیل شیوع ویروس کرونا برای اجرای جلسات آموزشی یکی از مدارس به عنوان گروه آزمایش و مدرسه دیگر به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. سپس گروه آزمایش برنامه آموزش مهارت های مثبت اندیشی دریافت کرد اما گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. پس از پایان جلسات آموزشی، دوباره هر دو گروه پرسشنامه ها را تکمیل کردند (پس آزمون). برای آزمون فرضیه ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد و نتایج نشان داد آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر افزایش سرزندگی تحصیلی و تنظیم هیجان دانش آموزان دختر پایه اول دوره متوسطه اول شهر تبریز تاثیر مثبت معنی داری دارد.