منظومه لیلی ومجنون

حرکات بدن، خلق وخوی، ظاهر، نوع راه رفتن، حرکات چهره، تماس چشمی، نوع ایستادن، حرکات دست ها و تغییرات فیزیولوژی و نوع پوشش، همه به نوعی راهی برای ارتباط با سایرین است. این کنش ها و رفتارهای غیرکلامی زبان، پیچیده ترین مفاهیم انسانی را به دیگران منتقل می کند. در این مقاله نگارنده با پژوهشی درعلوم ارتباطات و بین رشته ای، ارتباطات غیرکلامی منظومه لیلی و مجنون  را بررسی نموده و تلاش شده پیام هایی را که شاعر کوشیده است از طریق ارتباطات غیرکلامی به خواننده منتقل کند، آشکار نماید. نظامی با استفاده از کارکردهای غیرکلامی زبان علامات، زبان عمل و  زبان اشیاء در این منظومه فضای دراماتیک ایجاد کرده است که در این مقاله به تحلیل این کارکردها پرداخته می شود. نتیجه بررسی ها نشان می دهد که از میان این فرایندهای ارتباطی، «حرکات و اشارات اندام» و «ارتباطات چشمی»، نقش به سزایی در جریان انتقال مفاهیم و پیام ها ایفا می کنند