استقلال شغلی و خودکارآمدی

هدف پژوهش حاضر بررسی آزمون نقش میانجی استقلال شغلی درک شده در رابطه ی بین خودکارآمدی اعضای هیات علمی با فرسودگی، درگیری و بیگانگی شغلی می باشد.جامعه آماری هیات علمی دانشگاه هنر اسلامی تبریز به تعداد 210 که تعداد 136 نفر به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم به صور تصادفی انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های فرسودگی شغلی مسلش(1985)، درگیری شغلی لاداهل و کنجر(1388)، استقلال شغلی هاکمن و اولدهام(1975)، و خودکارآمدی شرر(1982) وبیگانگی شغلی (1388) استفاده گردید. ضرایب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه های فرسودگی شغلی، درگیری شغلی، استقلال شغلی و خودکارآمدی و بیگانگی شغلی به ترتیب 74/0، 82/0، 83/0، 79/0، 86/0 بدست آمد.داده های حاصل از پرسشنامه ها شامل آزمون روش تحلیل مسیر از نوع مدل یابی معادلات ساختاری در نرم افزار لیزرل و spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته های پژوهش نشان داد که استقلال شغلی در رابطه بین خودکارآمدی اعضای هیات علمی وفرسودگی شغلی نقش میانجی ندارد ولی در رابطه بین خودکارآمدی اعضای هیات علمی درگیری شغلی و بیگانگی شغلی نقش میانجی دارد.