سبکهای مقابله با تنیدگی

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین سبک های سه گانه مقابله با تنیدگی و ابعاد اهمال کاری تحصیلی با موفقیت تحصیلی در دانشجویان دانشگاه اصفهان بود. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود بدین صورت که از بین کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه اصفهان تعداد 190 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و مقیاس اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم نسخه دانشجویی (1984) و پرسشنامه سبک های مقابله با موقعیت های تنش زا (اندلر و پارکر، 1990) را تکمیل نمودند. همینطور از معدل تحصیلی دانشجویان به عنوان ملاک موفقیت تحصیلی استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها، با استفاده از نرم افزار SPSS-22 از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. تحلیل یافته ها نشان دادکه بین سبک مقابله ای مسئله مدار و موفقیت تحصیلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد(04/0P<). با این وجود رابطه معنا داری بین سبک مقابله ای هیجانی و سبک مقابله ای اجتنابی با موفقیت تحصیلی بدست نیامد. همچنین یافته ها نشان داد که از بین ابعاد سه گانه اهمال کاری تحصیلی تنها بعد اهمال کاری در آماده سازی تکالیف درسی با موفقیت تحصیلی رابطه منفی و معنادار دارد(001/0P<). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که اهمال کاری در آماده سازی تکالیف درسی و سبک مقابله ای مسئله مدار به ترتیب بیشترین سهم را در پیش بینی موفقیت تحصیلی دارا بودند. نتایج این پژوهش حاکی از اهمیت سبک مقابله ای مسئله مدار در پیش بینی افزایش موفقیت تحصیلی بود و لزوم توجه مسئولین مربوطه دانشگاه ها در آموزش سبک های مقابله ای کارآمد به دانشجویان را نشان داد.