دهستان میربگ

مدیریت نوین روستایی از جمله ایده های جدید در توسعه روستایی است که با هدف توسعه نواحی روستایی مطرح شده است. دهیاری ها یکی از اجزای اصلی مدیریت نوین روستایی هستند. دهیاری ها به لحاظ اهمیت و طرحی نسبتا جدید و ابعاد گوناگون آن مورد توجه کارشناسان و برنامه ریزان قرار گرفته است. مدیریت روستایی از آنجا اهمیت پیدا می کند که در رابطه با حل مسائل و مشکلات طیف وسیعی از جامعه کنونی کشورمان است. این مقاله ضمن بررسی وظایف دهیاری ها در مدیریت روستاهای دهستان میربگ از توابع شهرستان دلفان با توجه به نظرات اهالی روستاییان نسبت به مدیریت روستا(دهیاران) ارزیابی کلی داشته است. بنابراین سوال اصلی تحقیق این است که عملکرد دهیاری ها در روستاهای دهستان مذکور چگونه است؟ روش تحقیق، توصیفی تحلیلی بوده، از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ تعیین شد که برای جواب دهندگان عدد74/0 بوده است. حجم نمونه 104 نفر و از طریق مورگان و روش نمونه گیری تصادفی ساده بوده است. تعداد روستاهای انتخاب شده 8 روستا و مبنای انتخاب بر اساس جمعیت و در روستاهای دارای دفاتر فعال دهیاری بوده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که مدیریت روستا دارای ابعادی چندگانه بوده است و در کل در این مقاله پاسخگویان از عملکرد دهیاران راضی بوده در جهت خدمات رسانی بهتر پیشنهاداتی را مطرح کردند. در نهایت 7 عامل خدمات رسانی و بهداشت، نظارت بر طرح ها، بهبود مسائل اقتصادی، تشویق به مشارکت گسترده، همکاری با ارگانها وسیاسی، کاهش مهاجرت ورضایت افراد، مسائل اجتماعی در عملکرد دهیاری ها موثر تشخیص داده شده اند.

امروزه مشارکت مردم و توانمند کردن جوامع روستایی به عنوان پیش نیازهای پایداری محیط زیست است. در حقیقت، توانمندسازی مردم محلی منجر به مشارکت فعّال آنان در حفاظت از محیط زیست خواهد شد. هدف از پژوهش حاضر تبیین مفهومی راهبرد توانمند سازی محیط زیست در جوامع روستایی، استخراج شاخص های اثرگذار و ارائه راهبرد های آن در دهستان میربگ جنوبی است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف و باتوجه به ماهیت تبیینی خود جزئی از پژوهش های بنیادی با رویکرد اکتشافی و از نظر روش شناسی جزء پژوهش های توصیفی-تحلیلی است. در این پژوهش پس از شناسایی و تعریف مؤلفه های مؤثر بر توانمندسازی زیست محیطی با مطالعات کتابخانه ای و بهره گیری از آرا خبرگان و تشکیل بانک داده موضوعی مد نظر برای برداشت اطلاعات، پرسشنامه تخصصی طراحی و سپس در بین 365 خانوار و 5 روستا از دهستان میربگ به صورت طبقه ای توزیع و نتایج آن در مدل ترکیبی ANP-DEMATLE تحلیل شد. مؤلفه های فناوری های نوین زیست محیطی (A4) با ضریب وزنی 094/0، مشوّق های مالی (A8) با ضریب وزنی 094/0و سرمایه گذاری های زیست محیطی (A11) با ضریب وزنی 086/0 بیشترین اثر را بر روند توانمندسازی زیست محیطی در قلمرو مطالعه خواهد داشت. از میان شاخص های منتخب، ضریب اثر شاخص های مدیران و تصمیم گیران (A14) با ارزش وزنی 014/0 و شاخص طرح ها و برنامه های فرادست (A15) با ارزش وزنی 019/0 کمترین اثر را در فرآیند توانمندسازی زیست محیطی ساکنان در قلمرو مطالعه خواهند داشت.