کارکنان شرکت راهبران

هدف: هدف از این پژوهش تعیین اثر رویکرد واقعیت درمانی در اصلاح رفتارهای ضدبهره وری کارکنان شرکت راهبران فناوری اطلاعات شهر تهران بود. روش: این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع طرح دو گروهی نیمه آزمایشی با یک گروه کنترل بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارکنان بود تمام وقت در شرکت راهبران فناوری اطلاعات شهر تهران سال 1393-1392 بودند. حجم جامعه مورد مطالعه در این شرکت 103 نفر کارمند بود.حجم نمونه طبق فرمول کوکران 30 نفر و با استفاد از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. جهت جمع آوری داده ها از آزمون ضدبهره وری مارسوس(2002) که دارای 64 سوال هفت گزینه ای در 5 مولفه (خشونت، دزدی، سوء مصرف مواد و غیبت از کار) استفاده شد. مداخلات درمانی در رویکرد واقعیت درمانی در هشت جلسه و هرجلسه 90 دقیقه ای اجرا شد. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون تحلیل واریانس، آزمون کولموگروف اسمیرنوف، و تحلیل کواریانس) استفاده شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که، مداخلات درمانی در رویکرد واقعیت درمانی به طور معنی دار در کاهش سه مولفه از چهار مولفه رفتارهای ضدبهره وری یعنی خشونت، دزدی و غیبت از کار موثر است ولی در کاهش رفتار اعتیاد کارکنان ناموفق بود (P<0.05). نتیجه گیری: با توجه به یافته های ، مشاهده می گردد که رویکرد واقعیت درمانی در اصلاح رفتارهای ضدبهره وری موثر بوده است.