رابطه با جنس مقابل

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش تفکیک خویشتن بر رابطه با جنس مقابل در بین دانشجویان دختر دانشگاه علامه طباطبایی بود. حجم نمونه 20 نفر بود که به صورت تصادفی ساده انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل 10 نفره تقسیم شدند. به منظور کنترل متغیرهای مزاحم فاکتورهایی همچون مجرد بودن، دختر بودن و تجربه قبلی رابطه با جنس مقابل به عنوان ملاک های انتخاب نمونه در نظر گرفته شد. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار اندازه گیری پرسشنامه کیفیت ارتباط با غیر هم جنس(1391) بود که ابتدا از هر دوگروه پیش آزمون گرفته شد و سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای به صورت یک بار در هفته تحت آموزش قرار گرفتند و پس از مداخله از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس یک راهه صورت گرفت. نتایج نشان داد که آموزش تفکیک خویشتن بر رابطه با جنس مقابل تاثیر دارد.