احکام مسجد

مسجد، معبد مسلمانان است و احکام و قوانین خاصی دارد که رعایت آن احکام و دستورات برای حفظ قداست، حرمت و شأن آن لازم است. بنابراین، اهانت به مسجد و شکستن حرمت آن بدون شک از گناهان بزرگ است. اسلام به منظور حفظ حرمت مسجد براى مسلمانان وظایف، احکام و مقرراتى را وضع کرده است. از مهمترین موارد در بنای مسجد رعایت احکام زمینی است که مسجد در آن بنا شده است. از جمله احکامی که در هنگام تهیه زمین برای بنای مسجد اهمیت بسیاری دارد، توجه به حلال و طیب بودن زمین مسجد است، همچنین دستور داده شده که زمین مسجد قبل از مسجد شدن برای امر دیگری وقف نشده یا قبرستان نباشد. از دیگر احکام مسجد می  توان به حکم زینت کردن مسجد با طلا، رعایت سادگی در بنای مسجد، نقاشی و نصب عکس در مسجد، استفاده شخصی از امکانات مسجد، خرید و فروش ابزار و وسایل مسجد، احکام تخریب مسجد اشاره کرد.

شریعت مقدّس اسلام برای اماکن مقدّس احترامی ویژه قائل است؛ به طوری که همه  فرقه های اسلامی، در اصلِ وجوبِ احترام این اماکن، اتفاق نظر دارند. در راستای این حکم، اسلام محدودیّت هایی را در آمد و شد به این اماکن برای برخی افراد؛ مثل اشخاص جنب و زنان حائض ایجاد نموده و قوانینی را وضع کرده است که خصوصیّات این حکم در میان مذاهب مختلف فقهی متفاوت است. در این پژوهش که از شیوه پژوهش توصیفی، از نوع تحلیل اسنادی پیروی شده، پس از بیان برخی مفاهیم کلّی، حکم ورود و توقّف اشخاص جنب و زنان حائض در اماکن متبرّک، بر اساس دیدگاه مذاهب مختلف فقهی بررسی شده است. در نتیجه پژوهش حاضر، به این واقعیت می رسیم که بیشتر مذاهب اسلامی توقّف این اشخاص در مساجد را حرام می دانند و در جواز عبور و گذر کردن از مساجد،  میان ایشان اختلاف نظر وجود دارد. نسبت به حرم مطهّر ائمه اطهار نیز هرچند مشهور علمای شیعه توقّف را حرام می دانند، اما فقهای اهل تسنن آن را جایز می شمارند.