خودنظم دهی کوتاه مدت

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه خود-نظم دهی و ویژگی های شخصیتی بود. برای این منظور 500 دانش آموز پایه دوم مقطع متوسطه شهر گنبد کاووس که به صورت خوشه ای انتخاب شده بودند، پرسشنامه خود-نظم دهی نوجوانی (مویلانن، 2007) و فرم کوتاه پرسشنامه شخصیتی نئو را پر کردند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تحلیل رگرسیون انجام شده نشان داد ویژگی های وظیفه شناسی، باز بودن به تجربه و برونگرایی، 28 درصد واریانس خود-نظم دهی کلی (53/0 R=، 28 =، 94/31 F= ،000/0 p=)، ویژگی های مذکور و روان نژندی، 27 درصد واریانس خود-نظم دهی بلند مدت (52/0R=، 27 = ، 9/28= F ،000/0 p=) و توافق پذیری، باز بودن به تجربه و برونگرایی، 23درصد واریانس خود-نظم دهی کوتاه مدت (48/0R=، 23 = ، 25/24= F ،000/0 p=) را پیش بینی می کنند. نتایج حاکی از رابطه مثبت بین خودنظم دهی و ویژگی های شخصیتی است.