برنامه پویانمایی

اختلالات اضطرابی از شایع ترین اختلالات روانی و عاطفی در بین کودکان است و می تواند روند زندگی عادی و عملکرد تحصیلی و روابط دوستانه آنها را مختل نماید . هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه پویانمایی با رویکرد شناختی رفتاری بر کاهش علائم اضطراب کودکان 7 تا 8 سال بود. پژوهش حاضر یک مطالعه تک آزمودنی بود که در آن برای شرکت کنندگان از طرح A-B-A استفاده شده است. در این مطالعه 3 کودک دبستانی دارای علائم اضطراب شرکت داشتند. طرح درمانی شامل 12 جلسه اجرای برنامه پویانمایی بود که برای هریک از شرکت کنندگان به صورت انفرادی برگزار شد و اندازه گیری های چندگانه شامل پیش آزمون، پس آزمون و سه دوره پیگیری انجام شد. برای سنجش علائم اضطراب از مقیاس اضطراب کودکان اسپنس (نسخه والدین) (1999) استفاده شد. داده های جمع آوری شده با تجزیه و تحلیل نمودار تحلیل گردید. با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که برنامه پویانمایی در کاهش علائم اضطراب کودکان موثر بوده است.