هیجانی و رفتاری

هدف این مطالعه بررسی اثربخشی آموزش مشاوره گروهی با رویکرد عقلانی، هیجانی و رفتاری بر اصلاح باورهای غلط و کاهش تکانشگری دانش آموزان پسر کلاس هفتم بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری متشکل از تمامی دانش آموزان پسر مقطع هفتم شهرستان زاهدان در سال تحصیلی 97- 1396 بود. نمونه پژوهش شامل 30 نفر از دانش آموزانی بودند که از میان مدارس راهنمایی شهر زاهدان به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. سپس برای گروه آزمایش مشاوره گروهی با رویکرد عقلانی- هیجانی- رفتاری در 8 جلسه به صورت گروهی، انجام شد. در مورد گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای انجام نشد و پس از اتمام جلسات، مرحله پس آزمون به اجرا درآمد. برای گردآوری داده ها در این مطالعه از پرسشنامه باورهای رایج دانش آموزان ( CBIS ) و مقیاس تکانشگری ( IS ) استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون کوواریانس انجام شد. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیری ( ANCOVA ) نشان داد که مشاوره گروهی با رویکرد عقلانی، هیجانی و رفتاری بر اصلاح باورهای غلط و کاهش تکانشگری تأثیر دارد ( p<0/05 ). بنا بر یافته های این پژوهش مشاوره گروهی با رویکرد عقلانی، هیجانی و رفتاری در کاهش باورهای غلط و کاهش تکاشگری در دانش آموزان پسر پایه هفتم تحصیلی مؤثر است.

خیانت های زناشویی که در دهه های اخیر رشد روزافزونی داشته آسیب های روان شناختی مختلفی را برای زوجین و به خصوص زنان، ایجاد می کند. بنابراین، پژوهش حاضر به دنبال بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر رویکرد عقلانی، هیجانی و رفتاری بر میزان بخشودگی و تاب آوری زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی بود. این مطالعه، یک مطالعه نیمه آزمایشی است که در آن از طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری شامل کلیه زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی شهر شیراز می باشد که 20 نفر از آنان به روش نمونه گیری هدفمند از کلینیک های مشاوره انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. مداخله، دو روز در هفته و به میزان 14 جلسه 90 دقیقه ای برگزار شد و مرحله پیگیری  دو ماه بعد از پایان یافتن مداخله صورت گرفت. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های بخشش ری و تاب آوری کونر و دیویدسون استفاده شد. داده های پژوهش به کمک نرم افزار SPSS23 و با روش تحلیل واریانس و نیز با اندازه گیری مکرر (تکرار سنجش) تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین نمرات گروه آزمایش در مقایسه پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل در نمرات بخشودگی و تاب آوری تفاوت معنی داری دارد. می توان نتیجه گرفت درمان مبتنی بر رویکرد عقلانی، هیجانی و رفتاری می تواند بخشش و تاب آوری را در زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی افزایش دهد و به نوبه خود سلامت روان را در آنان تضمین کند.