نرخ بازماندگی

برنامه ریزی آموزشی بدون هیچ شکی نیازمند شناخت و آگاهی از آمار دانش آموزان در چند سال آینده است، البته این امر تا حدی پیچیده می باشد، زیرا جمعیت ایران به دلیل سیاست های جمعیتی متفاوت در ادوار مختلف از روندهای موجی برخوردار بوده که همین امر مستقیما بر جمعیت لازم التعلیم دانش آموزی اثر گذار است و باید مورد توجه دقیق قرار گیرد. در این مقاله تلاش شده است با توجه به پیش بینی های بین المللی و با استفاده از فرضیات مختلف، جمعیت دانش آموزان لازم التعلیم یا در سن مدرسه به تفکیک دوره های تحصیلی تا سال1420 در یک سناریو محتمل محاسبه و تحلیل گردد، مبنای تحلیل و سال پایه، داده های سرشماری عمومی نفوس و مسکن سالهای 1390 و1395 می باشد. در تحلیل های صورت گرفته علاوه بر پیش بینی جمعیت لازم التعلیم به تفکیک سال در کل کشور، پیش بینی های ثبت نام نیز با توجه به نرخ بازماندگی از تحصیل برآورد شده است، اگرچه این نرخ عمدتا در دوره تحصیلی متوسطه دوم میزان اریبی آمار مربوطه را افزایش می دهد. بنابراین پیش بینی ها نشان می دهند جمعیت لازم التعلیم به تفکیک دوره های تحصیلی (ابتدایی، متوسطه اول و متوسطه دوم) روند سینوسی با شیب کاهشی را تا سال 1420 طی می کند، لذا ضروری است برنامه ریزی در این سالها، با توجه به این روند صورت بگیرد.

این تحقیق به منظور بررسی اثرات استفاده از سطوح مختلف ضایعات میگو در غذای ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) بر فاکتورهای رشد و بازماندگی این گونه انجام شد. 180 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان (میانگین وزن اولیه 44 گرم) در 12 تانک 300 لیتری به طور تصادفی (15 قطعه در هر تکرار) تقسیم شدند. در این تحقیق 3 تیمار غذای، یک تیمار شاهد و برای هر تیمار یک تکرار در نظر گرفته شد. تیمارهای غذایی با افزودن سطوح مختلف ضایعات میگو (10، 20 و 30 درصد) به جیره شاهد تهیه شد و بچه ماهیان به مدت 52 روز با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. دمای آب در طول دوره 8/1±7/22 درجه سانتی گراد و pH برابر 2/0±5/7 اندازه گیری شد. در پایان آزمایش فاکتورهای وزن نهایی، افزایش وزن، ضریب تبدیل غذا، ضریب رشد ویژه، ضریب کارایی تغذیه و نرخ بازماندگی بررسی شد. اختلاف معنی داری بین تیمارهای مختلف با شاهد در فاکتورهای نرخ بازماندگی و ضریب رشد ویژه مشاهده نشد (05/0<P). در وزن نهایی تفاوت معنی داری بین تیمار شاهد با سایر تیمار وجود داشت (05/0>P) و تیمار شاهد بیشترین مقدار وزن نهایی در بین همه تیمارها را داشت. همچنین هیچ اختلافی بین تیمارهای 10%، 20% و 30% ضایعات میگو وجود نداشت. در شاخص افزایش وزن اختلاف معنی داری بین تیمار شاهدبا سایر تیمار وجود نداشت (05/0<P). بیشترین افزایش وزن در تیمار شاهد و کمترین افزایش وزن به ترتیب در تیمارهای 20%، 10% و 30% ضایعات میگو مشاهده شد. در شاخص ضریب تبدیل غذا، تفاوت معنی داری بین تیمار شاهد با سایر تیمار وجود داشت (05/0>P) که کمترین مقدار آن در تیمار شاهد و بیشترین مقدار آن در تیمارهای 10% و 20% مشاهده شد. بین تیمارهای 10% و 20% با تیمار شاهد، تیمار 30% با شاهد و همچنین تیمار 30% با تیمار 20% اختلاف وجود داشت. اما بین تیمار 10% با تیمارهای 20% و 30% اختلافی مشاهده نشد. در شاخص کارایی تغذیه، تفاوت معنی داری بین تیمار شاهد با سایر تیمار وجود داشت (05/0>P). بیشترین مقدار را تیمار شاهد داشت که بیشترین اختلاف را با تیمار 20%داشت. درضمن بین تیمارهای 10%و 30% با تیمار 20% ضایعات میگو اخلاف معنی داری وجود داشت اما بین تیمارهای 10% و 30%ضایعات میگو هیچ اختلافی مشاهده نشد.