راهبردهای پردازش هیجانمدار

زمینه: تحقیقات نشان می دهد تجربه هیجان ها در محیط های آموزشی بر خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی یادگیرندگان تأثیر می گذارد. مساله پژوهش این است آیا آموزش این راهبردها به یادگیرندگان اثربخش است؟ هدف: این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش راهبردهای پردازش هیجان مدار بر هیجان تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر کرمان انجام شد. روش: این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه آزمایش و گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر کرمان بود که در سال تحصیلی 96-1395 مشغول به تحصیل بودند. حجم نمونه تعداد 30 دانش آموز دختر بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و با گمارش تصادفی به دو گروه آزمایش و گروه کنترل تقسیم شدند. هر دو گروه قبل و بعد از اجرای فرآیند آموزش به مقیاس های هیجان تحصیلی پکران (2006) و خودکارآمدی تحصیلی جینگ و مورگان (1997) پاسخ دادند. به گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای راهبردهای پردازش هیجان مدار آموزش داده شد و گروه کنترل در این مدت آموزشی دریافت نکردند. داده ها با استفاده از روش های آماری نظیر میانگین، انحراف استاندارد و آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان داد آموزش راهبردهای پردازش هیجان مدار بر هیجان تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر شهر کرمان در سطح معناداری 0/01< P تأثیر دارد. نتیجه گیری: راهبردهای پردازش هیجانی و مخصوصاً راهبرد آگاه باعث کاهش احساسات منفی و افزایش احساسات مثبت و رفتار سازگارانه در دانش آموزان دختر با محیط آموزشی می شود.