نشریات علمی- ترویجی

هدف از این پژوهش تحلیل وضعیت نشریات علمی – پژوهشی و علمی- ترویجی حوزه تربیت بدنی در ایران در سال 1393 است. روش پژوهش تحلیل محتوای کمی بود که در آن داده ها از نمونه آماری 20 نشریه علمی – پژوهشی و یک نشریه علمی - ترویجی از جامعه آماری نشریات معتبر وزارت علوم و با روش نمونه گیری روش های آماری توصیفی با استفاده از نرم افزار SPSS و اکسل با ابزار برگه های کدگذاری جمع آوری شد. روایی ابزار صوری و محتوایی به تأیید رسید. نتایج نشان داد 36 درصد از نویسندگان مقالات رشته تحصیلی خود را مشخص ننموده اند، مدیریت و برنامه ریزی در تربیت بدنی با 28% از کل مقالات در جایگاه دوم قرار دارد. مؤلفه ورزشی همگانی با 38% از کل مقالات بیشترین سهم را در میان مؤلفه ها داشت. مباحث و موضوعات پیرامون رشته ورزشی همگانی 13/42% از کل مقالات را به خود اختصاص داده اند. همچنین، موضوعات پرداخته شده به رده سنی بزرگسال 86% از کل مقالات را به خود اختصاص داده است. بیشترین روش تحقیق استفاده شده در مقالات انواع روش های توصیفی با 69% از کل مقالات است و روش آماری استنباطی با 45% از کل مقالات بیشترین میزان استفاده را داشتند. مشارکت نویسندگان در گروه های سه نفره 47/53% از کل مقالات را به خود اختصاص داد که این رقم تمایل نویسندگان به پژوهش های گروهی را نشان می دهد. نویسندگان با رتبه علمی کارشناسی ارشد و دانشجوی کارشناسی ارشد با 39% از کل مقالات بیشترین سهم را در تألیف مقالات داشتند. سهم اعضای هیئت تحریریه نشریات در نوشتن مقالات تنها 8% از کل مقالات است. همکاری بین رشته ای تنها در 5% از کل مقالات صورت گرفته است. نویسندگان با وابستگی سازمانی دانشگاه تهران با 57/15% از کل مقالات بیشترین سهم را در تألیف مقالات داشتند. بازه زمانی 5-4 ماه با 18% از کل مقالات بالاترین درصد را دارد و میانگین مدت زمان پذیرش مقاله 05/5 ماه است. ارائه تصویری واقع بینانه از تحقیقات پژوهشی مبتنی بر ضعف ها و قوت ها در حوزه تربیت بدنی است. تحلیل محتوای این نشریات منجر به شناخت حوزه های تخصصی نیازمند پژوهش در کشور می گردد، در نتیجه دامنه پژوهش های تخصصی را گسترش می دهد. علاوه بر این، با بررسی میزان انطباق این پژوهش ها بر نیازهای ورزشی کشور، امکان برنامه ریزی دقیق تر و سیاست گذاری صحیح تر در حوزه ورزش پژوهی فراهم می گردد.