آموزش مغز محور

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش های مغزمحور بر اهمال کاری تحصیلی و اضطراب امتحان انجام شد. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان پسر کلاس نهم متوسطه اول شهر خواف می باشد که در سال تحصیلی 97-1396 مشغول به تحصیل بودند. گروه نمونه شامل 30 دانش آموز پسر نهم متوسطه اول شهر خواف بود که پژوهشگر آن ها را انتخاب کرده و سپس در دو گروه آزمایش و کنترل جای داده بود که با روش نمونه گیری غیرتصادفی انتخاب شدند. محیط یادگیری بر اساس مؤلفه های تأثیرگذار بر مغز (نور، تغذیه، اکسیژن، رنگ، موسیقی و آب) تغییر یافت. سپس، معلم گروه آزمایش را بر اساس اصول یادگیری مغزمحور آموزش داد. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه اضطراب امتحان اسپیلبرگر (1980) و پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی سولومن و راتبلوم (1984) استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش های مغزمحور بر کاهش اضطراب امتحان مؤثر است (05/0> P ) ولی بر اهماکاری تاثیری نداشته است؛ پس می توان نتیجه گرفت که آموزش های مغزمحور بر کاهش اضطراب امتحان مؤثر است. بنابراین آموزش یادگیری مغزمحور می تواند به عنوان یک روش مداخله ای در کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.